Πριν από μερικές ημέρες οι κινεζικές αρχές ανακοίνωσαν ότι ξεκινούν έρευνες κατά της εταιρείας Nvidia, που αποτελεί έναν από τους κορυφαίους κατασκευαστές μικροτσίπ και την πιο επιτυχημένη ουσιαστικά επιχείρηση των τελευταίων ετών με μια κεφαλαιοποίηση που φτάνει τα 3,4 τρισεκατομμύρια δολάρια. Όλοι καταλαβαίνουν βεβαίως ότι πίσω από την επίσημη αιτιολόγηση για υποψία χρήσης μονοπωλιακών πρακτικών κρύβονται και άλλες σκοπιμότητες.
Η κινεζική ηγεσία στέλνει προκαταβολικά το μήνυμα στον Ντόναλντ Τραμπ ότι είναι έτοιμη να μπει στον εμπορικό πόλεμο, τον οποίο αυτός έχει ουσιαστικά προαναγγείλει κατά του Πεκίνου, ότι θα αρχίσει από τις πρώτες κιόλας ημέρες της νέας του θητείας. Η σινική επίθεση προς την Nvidia, η οποία θεωρείται πρωτοπόρος στην κατασκευή ημιαγωγών, κατάλληλων για χρήση στον τομέα της Τεχνητής Νοημοσύνης, θυμίζει κατά πολύ παλιότερες επιθέσεις της πρώτης διοίκησης Τραμπ εναντίον κινέζικων εταιρειών. Δεν πλήττει τόσο άμεσα την εταιρεία, που στο τρίτο τρίμηνο του χρόνου κατέγραψε ένα τζίρο 35 δισ. δολαρίων με 19 δισ. κέρδη, προκάλεσε ωστόσο μια σχετική διστακτικότητα των επενδυτών απέναντι στη μετοχή της.
Δασμοί μέχρι 60%
Αποτελεί με άλλα λόγια περισσότερο μια απάντηση, αλλά και… πρόληψη ταυτόχρονα, καθώς ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ έχει δηλώσει αποφασισμένος να “ριχτεί” στον εμπορικό πόλεμο με την Κίνα. Κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα μιλούσε συχνά για την επιβολή δασμών ύψους από 10% έως και 100% σε κινεζικά προϊόντα. Στο τέλος έδειχνε να έχει… κατασταλάξει σε ένα δασμό της τάξης του 60%για βασικούς τομείς, ο οποίος – αν πράγματι επιβληθεί – θα έχει επιπτώσεις στις οικονομίες και των δύο πλευρών.
Ο πόλεμος πάντως διεξάγεται σε πολλά επίπεδα, ήδη πριν αναλάβει ο Τραμπ. Στις αρχές Δεκεμβρίου η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακοίνωσε περιορισμούς στις εξαγωγές μικροτσίπ και μηχανημάτων για την κατασκευή τους σε εταιρείες της Κίνας και το Πεκίνο απάντησε με την απαγόρευση εξαγωγών σπάνιων γαιών, που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή τους, σημαντικών εκτός άλλων και στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας. Δεν μπορεί κανείς να ξεχνά και τις κατά καιρούς επιδείξεις στρατιωτικής ισχύος στα στενά της Ταϊβάν που αποτελούν μόνιμο σημείο τριβής.
Ένας υπουργός χωρίς… βίζα
Όλα αυτά πιθανότατα να γίνουν ακόμα πιο “καυτά” από τον ερχόμενο χρόνο. Οι κινεζικές αρχές είχαν απαγορεύσει το 2020 την είσοδο στη χώρα του επόμενου υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο, λόγω κριτικής του για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ ο σύμβουλος ασφαλείας του επόμενου προέδρου, Μάικ Γουόλτς έχει τονίσει ότι θεωρεί ως υπ΄αριθμόν ένα απειλή για τη χώρα του την Κίνα και όχι τη Ρωσία.
Ας επιστρέψουμε όμως στον καθαρά εμπορικό πόλεμο, η όξυνση του οποίου θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις συρρίκνωσης μέχρι και κατά μείον 2% στο δείκτη ετήσιας μεγέθυνσης της οικονομίας της Κίνας. Αυτός είναι και ο λόγος που ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ έχει φροντίσει εγκαίρως να προετοιμάσει τη χώρα του για το ενδεχόμενο επιστροφής του Τραμπ και πιθανής όξυνσης της αντιπαράθεσης.
Σε αντίθεση με τους Ευρωπαίους που περιμένουν να δουν δείγματα γραφής και αγωνιούν οι Κινέζοι έχουν πάρει τα μέτρα τους. Την τελευταία τετραετία η ηγεσία στο Πεκίνο φρόντισε για παράδειγμα να διαφοροποιήσει τις ροές των εξαγωγών της. Αν το 2000 τα προϊόντα που εξάγονταν προς τις χώρες του G7 αποτελούσαν το 48% των σινικών εξαγωγών, το ποσοστό αυτό έχει πέσει σήμερα στο 30%.
Άνοιγμα σε όλο τον κόσμο
Η σύναψη ισχυρότερων εμπορικών δεσμών με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής και φυσικά με τη Ρωσία και την Ινδία έχει φυσικά και γεωπολιτική σκοπιμότητα. Κινεζικές εταιρείες έχουν επεκταθεί παράλληλα και σε άλλες μικρότερες αγορές της Ασίας, όπως το Βιετνάμ.
Αυτή τη φορά λοιπόν οι δύο αντίπαλοι μοιάζουν πιο ετοιμοπόλεμοι από το 2017. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι πάντως ότι ο Τραμπ φέρεται να τρέφει μεγάλη εκτίμηση για τον Σι και μάλιστα να τον έχει καλέσει και στην τελετή της ορκωμοσίας του στις 20 Ιανουαρίου. Ο Πρόεδρος της Κίνας μάλλον δεν θα ανταποκριθεί, αλλά θα τιμήσει τον αντίπαλό του, στέλνοντας μια υψηλόβαθμη και πολυάριθμη αντιπροσωπεία.
Αυτό πάντως, σύμφωνα με τους ειδικούς των αμερικανοσινικών σχέσεων, δεν αποτελεί σε καμιά περίπτωση προοίμιο για τη διάθεση των δύο πλευρών να οδηγηθούν σε κάποιου είδους εκεχειρία. Ο σεβασμός προς τον αντίπαλο, ειδικά όταν τον βλέπεις σχεδόν ως εχθρό, δεν αλλάζει την ιδιότητά του αυτή. 
Πηγή: Deutsche Welle
