Ανεξάρτητα από τη βασιμότητα των σεναρίων που κυκλοφορούν στην αγορά και αφορούν συζητήσεις για εξαγορές συγκεκριμένων ασφαλιστικών εταιρειών από τράπεζες, το μόνο βέβαιο είναι ότι οι τελευταίες έχουν αποφασίσει να «επιστρέψουν» ενεργά στο χώρο της ιδιωτικής ασφάλισης και επίσης ότι υπάρχουν πολυεθνικοί ασφαλιστικοί όμιλοι που θα πουλούσαν τις ελληνικές θυγατρικές τους, αν εισέπρατταν ένα επιθυμητό τίμημα.
Άλλωστε, τα τραπεζοασφαλιστικά deals κάθε άλλο παρά απουσιάζουν από την επικαιρότητα, καθώς μόλις κατά τους τελευταίους μήνες, είχαμε:
- Την Τράπεζα Πειραιώς να συμφωνεί με τη CVC για την εξαγορά του 90% της Εθνικής Ασφαλιστικής.
- Την Eurobank, μέσω της θυγατρικής της Ελληνικής Τράπεζας, να ολοκληρώνει στην Κύπρο την εξαγορά των θυγατρικών εταιρειών του γαλλικού-πολυεθνικού ομίλου CNP.
- Την Τράπεζα Κύπρου να εξαγοράζει την Εθνική Ασφαλιστική Κύπρου από τη CVC.
Σύμφωνα με στελέχη της αγοράς, πέντε είναι οι σπουδαιότεροι παράγοντες που θα μπορούσαν αυτή την περίοδο να δράσουν καταλυτικά στην εξαγορά μιας ασφαλιστικής εταιρείας από μια τράπεζα:
Πρώτον, το γεγονός ότι αυτή την περίοδο -σε αντίθεση με την προηγούμενη δεκαετία- οι συστημικές τράπεζες διαθέτουν την απαιτούμενη ρευστότητα προκειμένου να προχωρήσουν σε εξαγορές.
Δεύτερον, οι εγχώριοι συστημικοί όμιλοι αναζητούν νέες πηγές κερδοφορίας, σε μια περίοδο όπου τα καθαρά τους επιτοκιακά περιθώρια πιέζονται λόγω της πολιτικής που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Θεωρούν λοιπόν, πως είναι περισσότερο αποδοτική η τοποθέτηση των πλεοναζόντων κεφαλαίων τους σε μια ασφαλιστική εταιρεία σε σύγκριση με το «παρκάρισμά» τους σε κρατικά και εταιρικά ομόλογα του εξωτερικού.
Τρίτον, μέσα από την απόκτηση ασφαλιστικών ομίλων, οι τράπεζες (βλέπε, για παράδειγμα, οι θυγατρικές τους ΑΕΔΑΚ και ΑΧΕΠΕΥ) θα αποκομίζουν πολύ σημαντικά ετήσια έσοδα από τη διαχείριση των αποθεματικών και των λοιπών περιουσιακών τους στοιχείων. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το ενεργητικό της Interamerican προσεγγίζει το 1,1 δισ. ευρώ και της Εθνικής Ασφαλιστικής τα 2 δισ. ευρώ.
Τέταρτον, υπάρχουν (και) στην Ελλάδα ασφαλιστικές εταιρείες που θα ήθελαν να αποχωρήσουν από τη χώρα, υπό την προϋπόθεση ότι θα τους προσφερόταν ένα ικανοποιητικό τίμημα. Η CVC πουλώντας το 90% της Εθνικής Ασφαλιστικής λειτούργησε ως private equity που «κλείδωσε» σημαντικά κέρδη, ενώ οι πολυεθνικοί όμιλοι διαφοροποιούν κατά τα διαστήματα τη γεωγραφική τους παρουσία, είτε επειδή έχουν ανάγκη ρευστότητας, είτε επειδή κρίνουν πως θα πρέπει να επεκταθούν σε άλλες χώρες. Αυτή την περίοδο λέγεται πως υπάρχουν τουλάχιστον δύο πολυεθνικές που θα ήταν διατεθειμένες να ρευστοποιήσουν τις ελληνικές θέσεις τους.
Και πέμπτο, ο ασφαλιστικός κλάδος βρίσκεται ενόψει πολύ σημαντικών αλλαγών που αναμένεται να λάβουν χώρα κατά τα επόμενα χρόνια. Από τη μια πλευρά, επικρατεί κλίμα αισιοδοξίας λόγω των νέων καλυπτικών αναγκών που θα δημιουργηθούν για την αντιμετώπιση του φαινομένου των φυσικών καταστροφών.
Από την άλλη πλευρά ωστόσο, πονοκεφάλους προκαλούν η κατάσταση στον κλάδο της υγείας (αναλογιστική μελέτη μιλά για πρόσθετα αποθεματικά πέντε δισ. σε περίπτωση που συνεχιστούν οι περιορισμένες αυξήσεις στα νοσήλια) καθώς και στον κλάδο οχημάτων, όπου ο ανταγωνισμός μέσα από τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες είναι οξύτατος.
Το όλο κλίμα της ανασφάλειας εντάθηκε για ορισμένες ασφαλιστικές εταιρείες οι οποίες σήμερα αποκομίζουν σημαντικό τμήμα της παραγωγής τους μέσα από τη συνεργασία τους με τράπεζες. Για παράδειγμα μετά την εξαγορά της Εθνικής Ασφαλιστικής από την Τράπεζα Πειραιώς, ζητούμενο αποτελεί το αν θα εξακολουθήσουν να συνεργάζονται με την Πειραιώς οι ΝΝ και Ergo Hellas μετά τη λήξη των υπαρχόντων συμβολαίων τους, ή το ποιος θα είναι ο μελλοντικός «συνεργάτης» της Εθνικής Τράπεζας στο κομμάτι των τραπεζοασφαλειών.
