Αγαπημένα μου golden boys, αδικημένοι μου μικροαστοί, φτωχοί μου προλετάριοι, λατρεμένες μου βιοπαλαίστριες, δύο κηδείες Προέδρων είχαμε χθες, μία στην Αθήνα και μία στις ΗΠΑ. Στην πρώτη περίπτωση κηδεύτηκε ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Σημίτης και στη δεύτερη ο πρώην Αμερικανός Πρόεδρος, Τζίμι Κάρτερ.
Απουσίες
Γιατί τα λέω αυτά; Στις ΗΠΑ παρόντες ήταν όλοι οι τελευταίοι Πρόεδροι, από τον Κλίντον στον Ομπάμα και απ’ τον Τραμπ στον Μπάιντεν. Στην Αθήνα πάλι υπήρχαν απουσίες, άλλες δικαιολογημένες, άλλες λιγότερο δικαιολογημένες οι οποίες προκάλεσαν ποικίλα σχόλια, πράγμα λογικό.
Ζογκλέρ
Βέβαια, βλέποντας κανείς τους επικήδειους θα έλεγα ότι όλο το χαρτί επιχείρησε να το πάρει πρωθυπουργός Κυριάκος. Θαύμασα την ισορροπία της ομιλίας του. Εμοιαζε με πολιτικό … «ζογκλέρ»!
Τίποτα δεν πάει χαμένο…
Και «έντιμος πολιτικός αντίπαλος» αλλά και οι «τρεις παρακαταθήκες» του αποθανόντος. Και η αξιολόγηση από την ιστορία, αλλά και τα λάθη και οι αστοχίες. Διότι εκτός από τον επικήδειο αυτό καθ΄ εαυτό, σημασία είχε και η εκφώνηση του! Όπως από την άλλη πλευρά και ο προσωπικός τόνος του προέδρου του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ κ. Νίκου Ανδρουλάκη ή η πανστρατιά των στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που προσήλθε στο πρώτο νεκροταφείο μ΄ αυτό τον ιδιαίτερο τρόπο. Κι αυτά είχαν τη σημασία τους.
Παιχνίδι για δύο
Επί της ουσίας φάνηκαν οι δύο διεκδικητές της πολιτικής κληρονομιάς του επιφανούς νεκρού. Και οι δύο απευθύνθηκαν σε συγκεκριμένο κοινό. Στους κεντρώους. Ποιος θα κερδίσει τους περισσότερους θα φανεί αργότερα. Είναι νωρίς ακόμη. Πάντως οι προσπάθειες που καταβλήθηκαν, αν μη τι άλλο διακρίθηκαν για τη… φιλοτιμία τους!
Επικοινωνία
Εκτός όμως από την κηδεία του πρώην πρωθυπουργού και τα όσα διαμείφθηκαν στη μητρόπολη και στο πρώτο νεκροταφείο, η είδηση της χθεσινής ημέρας όμως είναι άλλη. Παρ΄ ότι δεν της έχει δοθεί η απαιτούμενη σημασία. Η ορισθείσα από τον Ντόναλντ Τραμπ αμερικανίδα πρέσβης στην Αθήνα, η κυρία Κίμπερλι Γκιλφόιλ – θα μας έρθει κατά τον Απρίλιο, αν όλα πάνε καλά – επικοινώνησε τηλεφωνικά με την πρόεδρο του κόμματος Φωνή Λογικής, την κυρία Αφροδίτη Λατινοπούλου!
Συνεργάτες
Σας έγραφα χθες ότι η κυρία Λατινοπούλου ετοιμάζει βαλίτσες για τις ΗΠΑ προκειμένου να παραστεί στην ορκωμοσία Τραμπ. Βέβαια, δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα τα ονόματα των προσκεκλημένων στην ορκωμοσία, ωστόσο δεν θα μου φανεί περίεργο να είναι η επικεφαλής της Φωνής Λογικής ανάμεσά τους. Εξάλλου, όπως είπε και ο Στιβ Μπάνον, από τα πρωτοπαλίκαρα του κινήματος MAGA στις ΗΠΑ -το οποίο στηρίζει τον Τραμπ- μια απ’ τις δουλειές του Έλον Μασκ, στενού συνεργάτη του νέου Αμερικανού προέδρου, στην Ευρώπη είναι να βρει σε κάθε χώρα ανθρώπους να συνεννοηθεί.
Μύγα
Έτσι εξηγείται «τι μύγα τον τσίμπησε» τον ανταγωνιστή της κυρίας Λατινοπούλου στα δεξιά της δεξιάς, τον πρόεδρο της Ελληνικής Λύσης κ. Κυριάκο Βελόπουλο, ο οποίος ζήτησε από τον πρόεδρο της Βουλής κ. Κώστα Τασούλα να καλέσει τον Ελον Μασκ να μιλήσει στο κοινοβούλιο….
Εχει προβάδισμα!
Διαπιστώνω ότι εντείνεται ο ανταγωνισμός μεταξύ του «μεγάλου» και της «ανερχόμενης» στα δεξιά της δεξιάς. Προσέξτε τώρα. Η Μελόνι έχει οριστεί ο «ευρωπαίος συνομιλητής» του Τραμπ. Ομως παρ΄ ότι ο κ. Βελόπουλος ανήκει στην ίδια ευρωπαϊκή ομάδα με την ιταλίδα πρωθυπουργό, φάνηκε ότι η κυρία Λατινοπούλου έχει ένα κάποιο προβάδισμα!
Αν και είναι με την Λεπέν
Οπως η πρόεδρος του κόμματος Φωνή Λογικής ανήκει στην ευρωπαϊκή ομάδα, όπου κυρίαρχη είναι η Λεπεν – προσπάθησε να ενταχθεί στην ομάδα της Μελόνι, αλλά έθεσε βέτο ο κ. Βελόπουλος – η οποία όμως, η Λεπέν δεν έχει προσκληθεί στην ορκωμοσία Τραμπ. Οι γαλλικές προτιμήσεις του νέου Προέδρου των ΗΠΑ περιορίζονται στον Ζειμούρ, μία απεχθή προσωπικότητα της γαλλικής πολιτικής σκηνής.
Δίκτυο
Τώρα θα μου πείτε όλα αυτά γιατί μας ενδιαφέρουν; Κι όμως μας ενδιαφέρουν, διότι το σύστημα Τραμπ φαίνεται να διαμορφώνει ένα νέο κύκλο συνομιλητών στην ευρωπαϊκή ήπειρο, που βρίσκεται στην «περιοχή» της ακροδεξιάς. Στους οποίους βεβαίως και θα παράσχει και την δέουσα στήριξη.
Κινητικότητα
Αρα αναμείνατε νέο γύρο κινητικότητας στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας. Διότι διάφοροι προσπαθούν ή έχουν προσπαθήσει να βρούν ή έχουν βρεί άκρες με το νέο σύστημα που αναμένεται εντός των επόμενων ημερών να εγκατασταθεί στην Ουάσιγκτον.
Δύο μειονεκτήματα
Βέβαια το Μέγαρο Μαξίμου, που έχει εδώ και καιρό στο «μικροσκόπιο» την συγκεκριμένη «περιοχή» δεν τους διαφεύγουν ούτε τα «παρόντα» αλλά ούτε και τα «μελλούμενα». Και ποντάρει σε δύο γεγονότα, πρώτον, οι οξυμένες εμφύλιες έριδες που διατρέχουν «καθέτως και οριζοντίως» τον χώρο και δεύτερον, δεν υπάρχει μία ηγετική προσωπικότητα που να μπορέσει να τον ενοποιήσει και να τον στήσει ως άμεσο και επικίνδυνο αντίπαλο της Νέας Δημοκρατίας.
Ο κ. Αντώνης Σαμαράς
Και μη πείτε κι «ο Σαμαράς τι κάνει». Εξ όσων γνωρίζω είναι καλά στην υγεία του! Αλλά για τα υπόλοιπα να σας υπενθυμίσω ότι σχετικά προσφάτως ενώ η κυρία Λατινοπούλου άμα τη διαγραφή του πρώην πρωθυπουργού έκανε δήλωση στήριξης του, λίγο αργότερα όταν κυκλοφόρησε ότι μπορεί να συνεργαστούν πολιτικά, το απέρριψε «αυθορεί και παραχρήμα»! Προκαλώντας μάλιστα και την δυσφορία του περιβάλλοντος του κ. Σαμαρά. Το σκεπτικό της απόρριψης είναι πως «οι μισοί ψηφοφόροι και μέλη της Φωνής Λογικής είναι αντι – σαμαρικοί». Κι η συζήτηση έκλεισε πριν κάν ανοίξει.
Ο ανασχηματισμός
Τώρα βέβαια κι εσείς μη νομίσετε ότι στους επόμενους μήνες η κατάσταση στα δεξιά της δεξιάς θα παραμείνει ως έχει σήμερα. Αφήστε να περάσει ο ανασχηματισμός που έχει υποσχεθεί να πραγματοποιήσει αμέσως μετά από την προεδρική εκλογή ο κ. Μητσοτάκης. Να δούμε τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης. Να δούμε τις δυσαρέσκειες αυτών που θα μείνουν εκτός – αν υπάρξουν, που είμαι σχεδόν βέβαιος ότι θα υπάρξουν….
Μηνύματα
Επίσης, να ξέρετε, ότι η συνεχής αναφορά τόσο του κ. Μητσοτάκη, όσο και διαφόρων άλλων υπουργών ότι η Ελλάδα είναι μία «όαση σταθερότητας» όχι μόνο στην περιοχή, αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, δεν έχει αποδέκτες μόνο τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας. Αλλά – νομίζω – ότι στέλνει και μήνυμα σε διάφορους κύκλους που θα επιθυμούσαν να κινηθούν….
