Η εντυπωσιακή συγκέντρωση δεν είχε ούτε αντιπολιτικά ούτε ακροδεξιά χαρακτηριστικά, επισημαίνει ο γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Αριστεράς Γαβριήλ Σακελλαρίδης σχετικά με το χθεσινό, μαζικότατο, συλλαλητήριο για τα Τέμπη στο Σύνταγμα.
Ταυτόχρονα ο κ. Σακελλαρίδης προσθέτει πως «ο παλμός ήταν βαθιά πολιτικός και αντικυβερνητικός. Ο κόσμος ούτε μνημόσυνο έκανε όπως ήθελε να λογίζεται η κυβέρνηση, ούτε φώναζε να ‘καεί το μπουρδέλο η Βουλή’».
Επισημαίνει διερωτάται για το «πώς μπορεί να σταθεί μια κυβέρνηση που έχει βγάλει στον δρόμο κοντά στο 1 εκατ. πολίτες σε μια χώρα 11 εκατομμυρίων;».
Σύμφωνα με το στέλεχος της Νέας Αριστεράς, «οι κινητοποιήσεις, ο λαϊκός παράγοντας έγιναν με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο το κοινωνικό αντίβαρο σε μια κυβέρνηση που έχει μπερδέψει το κράτος με το παρακράτος».
Όσα ανέφερε ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης:
«Όπως καταλάβαμε οι περισσότεροι, σήμερα ζήσαμε μια ιστορική μέρα, από αυτές που είναι κυριολεκτικά πρωτόγνωρες.
Οι κραυγές των προηγούμενων ημερών από τα κυβερνητικά στελέχη στα τηλεοπτικά παράθυρα μοιάζουν πολύ μακρινές. Ποιος πραγματικά θυμάται τι έλεγε ο Άδωνις Γεωργιάδης; Ποιος θυμάται τι έλεγε ο Μάκης Βορίδης; Κανείς και καμία πραγματικά.
Ο δρόμος δίνει τις καλύτερες και πιο ηχηρές απαντήσεις.
Πέντε σημεία για την μεγαλύτερη συγκέντρωση που έχουν γνωρίσει πολλές γενιές ανθρώπων:
1. Είναι εντυπωσιακό ότι η διαδήλωση αυτή δεν έγινε για οικονομικά θέματα, με αιτήματα που αφορούν το πορτοφόλι. Η μεγαλύτερη διαδήλωση στην Ελλάδα έγινε για θέματα δημοκρατίας και δικαιοσύνης απέναντι σε ένα αδιαφανές καθεστώς, το οποίο η κοινωνία το θεωρεί ικανό για όλα. Το καθεστώς Μητσοτάκη.
2. Η εντυπωσιακή συγκέντρωση δεν είχε ούτε αντιπολιτικά ούτε ακροδεξιά χαρακτηριστικά. Ο παλμός ήταν βαθιά πολιτικός και αντικυβερνητικός. Ο κόσμος ούτε μνημόσυνο έκανε όπως ήθελε να λογίζεται η κυβέρνηση, ούτε φώναζε να «καεί το μπουρδέλο η Βουλή». Απαιτούσε δικαιοσύνη απευθυνόμενος σε μια κυβέρνηση που συγκαλύπτει την αλήθεια. Ο δρόμος, η πλατεία, η συγκέντρωση, η πορεία κατά κανόνα πολιτικοποιούν, συγκροτούν συνειδήσεις, δημιουργούν συλλογική κουλτούρα.
3. Ήταν απεργία η σημερινή μέρα και μάλιστα με μια από τις μεγαλύτερες συμμετοχές που έχουν καταγραφεί. Σήμερα ο κόσμος επέλεξε να χάσει το μεροκάματο ή να κλείσει το μαγαζί για να βρεθεί στις πλατείες της χώρας για να διεκδικήσει δικαιοσύνη. Και αυτός ο κόσμος είτε μέσα από τα σωματεία του, είτε μέσα από πολιτικά κόμματα, είτε μόνος του στην πορεία έγραψε την δική του σελίδα στην ιστορία.
4. Η κυβέρνηση είναι σε πανικό, εμφανώς. Πρώτα, με τη χτεσινή δημοσιοποίηση του πορίσματος που εκθέτει τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση του, όσο τίποτα άλλο. Και προφανώς λόγω των σημερινών κινητοποιήσεων. Πώς μπορεί να σταθεί μια κυβέρνηση που έχει βγάλει στον δρόμο κοντά στο 1 εκατ. πολίτες σε μια χώρα 11 εκατομμυρίων;
5. Οι κινητοποιήσεις, ο λαϊκός παράγοντας έγιναν με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο το κοινωνικό αντίβαρο σε μια κυβέρνηση που έχει μπερδέψει το κράτος με το παρακράτος. Όταν οι θεσμοί δεν λειτουργούν και υπονομεύουν τη δημοκρατία, ο λαός θα την υπερασπιστεί.
Και φτάνει η στιγμή που το κλασικό σύνθημα ‘δεν μάθατε να τον σέβεστε (τον λαό), θα μάθετε να τον φοβάστε», αποκτάει κυριολεκτική σημασία’».
