Οι υποκλοπές, η πολύκροτη υπόθεση των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων που, παρά την αρχειοθετησή της κατά το μεγαλύτερο μέρος της για σειρά καταγγελλόμενων πράξεων, εξακολουθεί να ρίχνει τη σκιά της στο πολιτικό – και όχι μόνο – σκηνικό της χώρας, φτάνει σήμερα (5/3) στη Δικαιοσύνη.
Στο εδώλιο του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας έχουν παραπεμφθεί τέσσερις κατηγορούμενοι, οι οποίοι φέρονται να έχουν σχέση με τις εταιρείες διακίνησης του κακόβουλου λογισμικού Predator και αντιμετωπίζουν το αδίκημα της παραβίασης απορρήτου επικοινωνιών, το οποίο είναι πλημμέλημα.
Μετά την αρχειοθέτηση της υπόθεσης με τις υποκλοπές πολιτικών, δημοσιογράφων και άλλων σημαντικών παραγόντων του δημοσίου βίου από τον Άρειο Πάγο που προκάλεσε αντιδράσεις, προσδιορίστηκε η δίκη για τέσσερα άτομα που συνδέονται με τις εμπλεκόμενες εταιρείες στις υποκλοπές.
Πρόκειται για κατηγορουμένους που αντιμετωπίζουν πλημμεληματικές αξιόποινες πράξεις, που σχετίζονται με την παραβίαση του απορρήτου των επικοινωνιών.
Όπως είναι γνωστό η Δικαιοσύνη, μετά από πολύμηνη έρευνα, έκρινε τελικά ότι μόνο για τα συγκεκριμένα πρόσωπα προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις για την οργάνωση και εγκατάσταση ενός εκτεταμένου δικτύου παρακολούθησης υψηλόβαθμων αξιωματούχων της πολιτείας.
«Επαρκείς ενδείξεις»
Υπενθυμίζεται πως μετά την ολοκλήρωση της έρευνας του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Αχιλλέα Ζήση, για την υπόθεση των υποκλοπών, προέκυψαν επαρκείς ενδείξεις για την κίνηση ποινικής δίωξης σε βάρος ορισμένων νομίμων εκπροσώπων και πραγματικών ιδιοκτητών εταιρειών, για αξιόποινες πράξεις, όπως της παραβίασης του απορρήτου της τηλεφωνικής επικοινωνίας.
Ειδικότερα, στο πόρισμα Ζήση, στο οποίο στηρίζεται και το κατηγορητήριο για τους τέσσερις, μεταξύ άλλων αναφέρεται και η διαβάθμιση της ποινικής τους δίωξης σε πλημμέλημα, αλλά και πού αυτή στηρίζεται.
«Προέκυψαν ‘επαρκείς ενδείξεις’ στο στάδιο αυτό για την κίνηση ποινικής δίωξης σε βάρος ορισμένων νομίμων εκπροσώπων και πραγματικών ιδιοκτητών εταιρειών, για αξιόποινες πράξεις, όπως της παραβίασης του απορρήτου της τηλεφωνικής επικοινωνίας κλπ. Οι πράξεις όμως αυτές, λόγω της επί το επιεικέστερο τροποποίησής τους το 2019, με τον νέο ΠΚ (ν. 4619/2019), τιμωρούνται σε βαθμό πλημμελήματος και παρά το γεγονός ότι υπό το προγενέστερο, αλλά και το σημερινό νομικό καθεστώς (παλαιός ΠΚ και άρθρο 10 του ν.5002/9- 12-2022, που τροποποίησε το νέο ΠΚ) έχουν χαρακτήρα κακουργήματος, κατ’ εφαρμογή της αρχής της αναδρομικής ισχύος του επιεικέστερου νόμου (άρθρο 2 ΠΚ), ενόψει και του χρόνου τέλεσης αυτών, που αφορά τα έτη 2020 και 2021», σημειώνεται στο πόρισμα.
«Οι απαιτούμενες αυτές στο παρόν στάδιο ‘επαρκείς ενδείξεις’ για την κίνηση της ποινικής δίωξης κατά των ως άνω ιδιωτών, οι οποίες ερείδονται κυρίως στη διαπίστωση ότι οι εν λόγω εταιρείες εμπλέκονται σε ανάλογες πράξεις παραβίασης απορρήτου τηλεφωνικής επικοινωνίας κ.ά, πολιτικών, δημοσιογράφων κ.λπ και σε άλλες χώρες, σε συνδυασμό με το γεγονός της ύπαρξης παρόμοιων ‘στόχων’ και στην Ελλάδα, κρίθηκε ότι πρέπει να οδηγήσουν τη σχετική κατηγορία στο ακροατήριο για να ελεγχθεί η βασιμότητα αυτής ή όχι», όπως αναφέρεται.
