Σε συγκεκριμένες ενέργειες και αποφάσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη απέδωσε η βουλεύτρια Β1 Βορείου Τομέα Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Μιλένα Αποστολάκη την, όπως είπε, «εδραιωμένη κοινωνική πεποίθηση περί συγκάλυψης των αιτιών και των υπευθύνων της τραγωδίας των Τεμπών»,
Η κ. Αποστολάκη, στην τοποθέτησή της στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ ανέφερε ότι στο αίτημα της κοινωνίας για απόδοση δικαιοσύνης δεν χωρούν κομματικές ταμπέλες.
Το μέλος του συντονιστικού Πολιτικού Κέντρου του ΠΑΣΟΚ στάθηκε στην, όπως είπε, »συστηματική και οργανωμένη απόπειρα της κυβέρνησης να συγκαλύψει τα αίτια και τους υπευθύνους της τραγωδίας των Τεμπών», ζήτημα το οποίο εκτίμησε ότι επί του παρόντος έχει επισκιάσει τη «συνεχιζόμενη αύξηση των ανισοτήτων ως αποτέλεσμα των κυβερνητικών πολιτικών».
«Εικόνα μιας κυβέρνησης που παραπαίει»
Σύμφωνα με την ίδια, «αυτό που όμως δεν μπορεί να επισκιαστεί, είναι η εικόνα μιας κυβέρνησης η οποία παραπαίει, υπό το βάρος της αλαζονείας της και της ανεπάρκειάς της».
Αναφερόμενη στις ενέργειες και τις αποφάσεις του πρωθυπουργού και της κυβερνητικής πλειοψηφίας επέκρινε την, όπως επισήμανε, «απόπειρα κυβερνητικών στελεχών να μετατραπούν από υπόλογοι σε κατήγοροι υπογραμμίζοντας ότι έχουν απέναντί τους την κοινωνία».
Ακόμη, η κ. Αποστολάκη έκανε λόγο για ένα «κοινωνικό κίνημα» το οποίο θέτει ως κυρίαρχο αίτημα να αποδοθεί δικαιοσύνη. «Σε αυτό το δεν χωρούν κομματικές ταμπέλες, και εμείς ούτε βάλαμε, ούτε θα βάλουμε τέτοιες. Μετείχαμε και θα μετέχουμε με όλες τις δυνάμεις μας, ως υπεύθυνοι πολίτες, ως αντιπρόσωποι του λαού μας που οφείλουμε να είμαστε μπροστά στις δύσκολες στιγμές και που οφείλουμε να λογοδοτούμε στην κοινωνία».
Επιπλέον, αναφερόμενη στο διεθνές οικονομικό και γεωπολιτικό περιβάλλον και τα νέα δεδομένα μετά την εκλογή Τραμπ, υπογράμμισε ότι η Ευρώπη σήμερα έχει μια τελευταία ευκαιρία να αντιδράσει απέναντι στον διεθνή ανταγωνισμό, θέτοντας ως προϋποθέσεις την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας και άμυνας καθώς και την υπεράσπιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου και του ευρωπαϊκού δημοκρατικού κεκτημένου, καταλήγοντας στην ανάγκη για περισσότερη πολιτική ενοποίηση.
«Τώρα είναι η ώρα της πραγματικά ενιαίας Ευρώπης… Η δημοκρατία, η ειρήνη και η πρόοδος ή θα είναι ευρωπαϊκή ή δεν θα υπάρχει καθόλου. Και αυτό είναι εφικτό, μόνο με περισσότερη και βαθύτερη Ευρώπη!», ανέφερε χαρακτηριστικά.
