Όταν απευθυνθήκαμε στο Υπουργείο Εξωτερικών για το θέμα των ελλήνων πολιτών του Λιβάνου και το αν υπάρχουν αιτήματα επιστροφής τους στην Ελλάδα, η απάντηση ήταν αρνητική, μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν αιτήματα. Διπλωμάτες που γνωρίζουν την περιοχή, δε σημείωναν ότι πολύ δύσκολα οι πολίτες με ελληνική υπηκοότητα που ζουν στο Λίβανο θα ζητήσουν να φύγουν από εκεί. «Έχουν μάθει στα δύσκολα, επιμένουν να μένουν εκεί ακόμα και σε περιόδους όπως αυτή», ανέφεραν διπλωμάτες χαρακτηριστικά. Σε κάθε περίπτωση οι ελληνικές αρχές παραμένουν σε ετοιμότητα για οποιαδήποτε βοήθεια ζητηθεί.
Την ίδια στιγμή οι κάτοικοι του Λιβάνου δηλώνουν σαφώς ότι δεν έχουν πρόθεση να εγκαταλείψουν τον τόπο τους, όσο αντέχουν.
Δεν φεύγουμε
«Έχουμε μάθει στα δύσκολα», λέει μιλώντας στο in ο δρ Μπασάμ Ομπέιντ, οδοντίατρος που ζει στην Αμιούν. Μέλος του συλλόγου Λιβανέζων που αποφοίτων ελληνικών πανεπιστημίων, ο δρ Ομπέιντ έχει σπουδάσει στη Θεσσαλονίκη και είναι κάτοχος ελληνικής υπηκοότητας. Παντρεμένος με ελληνίδα και πατέρας δύο κοριτσιών, δεν σκέφτεται να εγκαταλείψει τη χώρα. Παρά το γεγονός ότι τόσο ο ίδιος όσο και τα παιδιά του έχουν επίσης ελληνική υπηκοότητα.
Όπως λέει η γυναίκα του και η μία του κόρη έχουν ήδη έρθει στην Ελλάδα, για τις προγραμματισμένες τους διακοπές, όπως κάθε χρόνο. Την επόμενη εβδομάδα θα φύγει για την Θεσσαλονίκη και η δεύτερη κόρη του, αλλά όλοι θα επιστρέψουν όταν τελειώσουν οι καλοκαιρινές διακοπές.
Οι δύο πραγματικότητες του Λιβάνου
«Εμείς ζούμε στην Αμιούν. Στο βόρειο Λίβανο, εδώ δεν υπάρχει πρόβλημα, δεν έχουμε βομβαρδισμούς. Το θέμα είναι στο νότιο τμήμα της χώρας και στη Βηρυτό. Νιώθουμε άσχημα για τα αποτελέσματα του πολέμου και αισθανόμαστε ότι ο κόσμος ταλαιπωρείται. Επικοινωνούμε με όλους στη Βηρυτό και στο νότιο Λίβανο» λέει ο δρ Ομπέιντ και εκφράζει την ελπίδα «να μην έχουμε προβλήματα».
Περιγράφει δε μία χώρα μοιρασμένη λόγω της κατάστασης, που στο νότο ζει το φόβο του πολέμου, ενώ στο βορρά η ζωή κυλά σχεδόν κανονικά. «Εδώ είναι οι ορθόδοξες κοινότητες. Είναι η εποχή των γάμων», λέει σημειώνοντας τις αντιθέσεις που ζει ο Λίβανος αυτή την περίοδο. «Ο μισός Λίβανος γιορτάζει και στο νότο είναι το κακό», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ανάγκη λύσης στο Παλαιστινιακό
Σημειώνει δε ως αιτία των δεινών της περιοχής τη μη επίλυση του Παλαιστινιακού. «Όσο δεν βρίσκουν λύση στο Παλαιστινιακό δεν θα έχουμε ποτέ ησυχία. Αυτό το λέμε πολλά χρόνια. Δεν μπορείς να πετάξεις απλά τους ανθρώπους έξω από τα σπίτια τους, να τους διώξεις από την πατρίδα τους έτσι απλά. Και να τα θέλεις όλα δικά σου. Πρέπει να βρεθεί λύση στο Παλαιστινιακό. Όλα τα προβλήματα του Λιβάνου από πού προέκυψαν; Από το Παλαιστινιακό. Αλλά δεν θέλουν να μιλάει κανείς. Γιατί αν μιλάς και λες ότι πρέπει να δοθεί λύση στο πρόβλημα και να έχουν αυτοί οι άνθρωποι ζωή σου λένε ότι παίρνεις θέση. Ότι και να πεις σε κατηγορούν ότι παίρνεις θέση υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς. Αλλά ο Λίβανος έχει σοβαρά προβλήματα. Ξέρετε ότι εδώ υπάρχουν δύο εκατομύρια πρόσφυγες. Η χώρα δεν αντέχει άλλο», δηλώνει ο δρ Ομπέιντ.
