Στο στόχαστρο σύσσωμης της αντιπολίτευσης αλλά και των συνδικάτων βρίσκεται η κυβέρνηση, μετά τις ανακοινώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη για νέες αυξήσεις στον κατώτατο μισθό από την 1η Απριλίου, αλλά και για φοροελαφρύνσεις – προϋπολογισμού επιτρέποντος, βεβαίως.
Σε μία προσπάθεια να ξεφύγει από την βαριά… σκιά της, με τις δημοσκοπήσεις να είναι εις βάρος της και τον «πολύ κακό για το τίποτα» ανασχηματισμό, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιχειρεί να κάνει την στροφή εκείνη, που θα την βγάλει από το τέλμα της λαϊκής δυσαρέσκειας για μία σειρά θεμάτων που αφορούν στην καθημερινότητα των πολιτών, καθώς και για τις «μανούβρες» που της χρεώνονται στο θέμα της τραγωδίας των Τεμπών, με τελευταία την παράκαμψη της προανακριτικής για τον Χρήστο Τριαντόπουλλο με το πρόσχημα της εθελοντικής εμφάνισης ενώπιον του «φυσικού δικαστή».
Την ίδια στιγμή, βέβαια, η αδυναμία της λεγόμενης «προοδευτικής» αντιπολίτευσης να καταλήξει, βάζοντας στην άκρη τις κομματικές επιδιώξεις, σε μια ισχυρή πολιτική προσωπικότητα, που θα μπορέσει να «κοιτάξει στα μάτια» τον Κυριάκο Μητσοτάκη στις επόμενες εθνικές εκλογές, κάνει ευκολότερο το έργο του πρωθυπουργού, χωρίς αυτό να σημαίνει, όμως, ότι η πορεία του μέχρι τις κάλπες και, κυρίως, όταν ανοίξουν, θα είναι ρόδινη.
«Επιστρέφει σταδιακά ένα μερίδιο της συλλογικής ανάπτυξης», λέει ο Μητσοτάκης
Από τα 830 στα 880 ευρώ – μεικτά, πάντοτε – αυξάνεται ο κατώτατος μισθός, όπως ανακοίνωσε η κυβέρνηση σήμερα (26/3), με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να υποστηρίζει πως «η νέα αύξηση του κατώτατου μισθού αναδεικνύει τα σταθερά βήματα προς την υλοποίηση της κεντρικής δέσμευσης της κυβέρνησης για ενίσχυση του εισοδήματος των πολιτών».
«Στόχος μας», είπε, «είναι να φτάσουμε εκεί όπου θέλουμε, στα 950 ευρώ ο κατώτατος μισθός το 2027 και στα 1.500 ο μέσος», ενώ επανέλαβε ότι πρόθεση της κυβέρνησής του είναι «να επιστρέψει σταδιακά στην κοινωνία ένα μερίδιο της συλλογικής μας ανάπτυξης».
Σημείωσε, μάλιστα, πως «το βασικό μας πρόταγμα – περισσότερες και καλύτερες δουλειές, στήριξη στο διαθέσιμο εισόδημα, αύξηση των ονομαστικών μισθών, μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης, υλοποιείται σε κάθε έκφανση της πολιτικής μας».
Ως προς τις φοροελαφρύνσεις, πάντως, πρέπει να σημειωθεί ότι το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης επεξεργάζεται τα δεδομένα, προκειμένου μέχρι το τέλος του εξαμήνου να υπάρχει σαφής εικόνα για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και της πορείας εκτέλεσης του προϋπολογισμού, ούτως ώστε να μπορέσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να εξαγγείλει τον Σεπτέμβριο, από το βήμα της ΔΕΘ, μια σειρά μειώσεων σε άμεσους φόρους για το 2026, προσανατολισμένους στην ελάφρυνση των εισοδημάτων έως 40.000 ευρώ.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε, ωστόσο, πως «το σημαντικό δεν είναι μόνο να αυξάνονται οι μισθοί, αλλά αυτό να έχει και μια θετική συνολική επίπτωση στην αγορά εργασίας, διότι πρέπει πάντα να γνωρίζουμε ότι κάθε αύξηση του κατώτατου μισθού δεν πρέπει να υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα, ειδικά των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των εργοδοτών μας. Και αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει, γιατί η ανεργία έχει ήδη πέσει στο 8,7%, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία», όπως είπε, επισημαίνοντας πως το μέτρο αυτό «αφορά 575.000 εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, αλλά συμπαρασύρει και 600.000 υπαλλήλους στο Δημόσιο».
«Κουβέντα για τις συλλογικές συμβάσεις – Αυξήσεις κοροϊδία», λένε τα κόμματα
Για «επικοινωνιακά τεχνάσματα» και «εμπαιγμό» κατηγορούν την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αναδεικνύοντας το μείζον για τους πολίτες πρόβλημα της ακρίβειας, την άδικη φορολογία, αλλά και την απουσία κάθε αναφοράς στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Ο Παύλος Χρηστίδης, τομεάρχης Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων του ΠΑΣΟΚ, κάνει λόγο για μισθό «κατώτερο των πραγματικών αναγκών των εργαζομένων», ενώ υπογραμμίζει πως η πολιτική Μητσοτάκη κινείται στη λογική «ψίχουλα στους πολλούς και πολλά στους λίγους και ισχυρούς».
Όπως τονίζει, «στην κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη που αποθεώνει εαυτόν και αποφάσισε σήμερα, ερήμην των εργαζομένων, τον νέο κατώτατο μισθό που θα ισχύσει από 01/04/2025 και αφορά περίπου 580.000 μισθωτούς (το 22% του συνόλου), οφείλουμε να θυμίσουμε την σκληρή κοινωνική και οικονομική καθημερινότητα που η ίδια έχει προκαλέσει».
Ο αρμόδιος τομεάρχης του ΠΑΣΟΚ θέτει μία σειρά σημαντικών προβλημάτων που βιώνουν σήμερα οι πολίτες, ενώ επισημαίνει ότι «η πενιχρή αύξηση του κατώτατου θα απορροφηθεί από την φορολογική κλίμακα» και επαναφέρει τη δέσμευση της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο κατώτατος μισθός να προσδιορίζεται από τους κοινωνικούς εταίρους και την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (Ε.Γ.Σ.Σ.Ε.).
Επιχειρεί «να αλλάξει την ατζέντα ο Μητσοτάκης»
«Να αλλάξει την ατζέντα προσπαθεί η κυβέρνηση, μέσα από τις ανακοινώσεις για την αύξηση του κατώτατου μισθού. Η αλήθεια όμως είναι ότι καμία ουσιαστική αλλαγή δεν θα δουν οι εργαζόμενοι, ειδικά οι χαμηλόμισθοι», σημειώνει ο τομεάρχης Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Γιώργος Γαβρήλος, υπογραμμίζοντας ότι «πρόκειται για άλλον έναν εμπαιγμό του κόσμου της εργασίας, την ώρα που η κυβέρνηση έχει καταδικάσει όλη την κοινωνία σε παρατεταμένη φτώχια και υποβάθμιση του επιπέδου ζωής».
Όπως επισημαίνει, άλλωστε, «ενώ από τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου ο πρωθυπουργός, εν μέσω επικοινωνιακών θριαμβολογιών, μας ανακοίνωσε πως ο κατώτατος μισθός για τον ιδιωτικό τομέα θα λάβει αύξηση ύψους περίπου 6% (880 € μεικτά), αυτό μεταφράζεται σε πολύ λιγότερα από 50 ευρώ τον μήνα και αφορά περίπου 575.000 εργαζόμενους, μόνο! Για, δε, τους δημοσίους υπαλλήλους, η καθαρή αύξηση θα είναι 20 ευρώ μηνιαίως!».
Και ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει τα ζητήματα της φορολογίας, της ακρίβειας και των συλλογικών συμβάσεων, τονίζοντας πως «μόνο περίπου το 26% των Ελλήνων εργαζομένων – πιο κάτω από 1 στους 3, δηλαδή – καλύπτονται από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, όταν η Ευρώπη ζητάει να φτάσει το 80% και ο ευρωπαϊκός μέσος όρος αυτή τη στιγμή είναι στο 57%».
«Η αύξηση εξανεμίσθηκε ήδη από τη ληστρική φορολογία και την ακρίβεια»
Το ΚΚΕ, από την πλευρά του, σημειώνει πως «για μια ακόμη φορά ο πρωθυπουργός προσπαθεί να παραπλανήσει τους εργαζόμενους σχετικά με μια πολύ μικρή άνοδο του κατώτερου μισθού, η οποία έχει ήδη εξανεμιστεί από τη ληστρική φορολογία και τη μεγάλη ακρίβεια, με τις τεράστιες ανατιμήσεις στο κόστος ζωής, τα τρόφιμα, τη στέγη και σε και άλλα είδη πρώτης ανάγκης που εξανεμίζουν το εισόδημα των εργαζομένων στις 15 κάθε μήνα».
«Η κυβέρνηση της ΝΔ καταδικάζει και αυτή την χρονιά τους χαμηλά αμειβόμενους εργαζόμενους να τα βγάζουν πέρα με 746 € καθαρά, ενώ μόνο ως κοροϊδία μπορεί να εννοηθεί η αύξηση των 30 € μεικτά, που δίνεται στον νεοδιόριστο δημόσιο υπάλληλο υποχρεωτικής εκπαίδευσης, την ίδια στιγμή που διατηρεί την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων, με τους μισθούς τους να έχουν σωρευτική μείωση άνω του 30% εδώ και 15 χρόνια», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Και τονίζει πως «ακόμη κι αυτή η αύξηση – κοροϊδία αφορά μόνον όσους αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, ενώ ο μέσος μισθός εξακολουθεί να παραμένει ‘παγωμένος’ εξαιτίας της απουσίας Συλλογικών Συμβάσεων, που καλύπτουν μόνο το 14% των εργαζομένων, αλλά και της μη αναγνώρισης τριετιών».
Αξίζει να σημειωθεί, πάντως, ότι ο Περισσός εξαπολύει σφοδρή επίθεση και στα άλλα δύο κόμματα που έχουν κυβερνήσει, το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ δεν αφήνει εκτός κάδρου τη Νέα Αριστερά, αλλά και «τους επίδοξους ‘αναβαπτιστές’ αυτού του άδικου συστήματος της εκμετάλλευσης, τα κόμματα του Βελόπουλου και της Κωνσταντοπούλου», όπως τονίζει χαρακτηριστικά, την ώρα που ειδικά η τελευταία παρουσιάζει δημοσκοπική άνοδο καταλαμβάνοντας ακόμη και την δεύτερη θέση.
Επίθεση στην κυβέρνηση και από την ΓΣΕΕ
Με τα συνδικάτα να ετοιμάζονται για την επόμενη γενική απεργία της 9ης Απριλίου, η ΓΣΕΕ χαρακτηρίζει «περί όνου σκιάς» τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης για τον κατώτατο μισθό, ενώ διαμηνύει πως «μόνη ‘θεραπεία’ για αξιοπρεπείς αποδοχές» είναι οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις.
«Μπορεί οι συνολικές αυξήσεις που αποφάσισε – ερήμην των κοινωνικών εταίρων – την τελευταία πενταετία η κυβέρνηση να προσεγγίζουν το 30%, ωστόσο οι εργαζόμενοι αγοράζουν 10% λιγότερα αγαθά», υπογραμμίζει η Συνομοσπονδία.
Και επισημαίνει πως τα στοιχεία που παρουσιάζει το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ στις μελέτες του «είναι αποκαρδιωτικά», καθώς «είμαστε τελευταίοι στην αγοραστική δύναμη σε επίπεδο ΕΕ, οι μισοί ενοικιαστές αποδίδουν το 40% και πλέον των εισοδημάτων τους σε στεγαστικές δαπάνες και θέρμανση, με εξαίρεση τις επικοινωνίες, τα τελευταία 4 χρόνια οι αυξήσεις όλων των κύριων ειδών του βασικού δείκτη καταναλωτών είναι διψήφιες σε ποσοστό» και η ακρίβεια «σαρώνει», ενώ «το 60% των εργαζόμενων δηλώνουν ότι ο μισθός δεν επαρκεί να καλύψει τα έξοδα του μήνα και το 90% περίπου αναγκάζονται να κόψουν βασικά είδη διατροφής για να αντεπεξέλθουν».
Να σημειωθεί ότι τον «χορό» των απεργιακών κινητοποιήσεων άνοιξαν ήδη από τις 19 Μαρτίου οι υγειονομικοί, δίνοντας στις 21 του μήνα την σκυτάλη στους εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Επιπλέον, το Σάββατο 29 του μήνα θα πραγματοποιηθεί πανελλαδικό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, ενώ οι αντιδράσεις κατά της κυβέρνησης κορυφώνεται στις 9 Απριλίου, με την γενική απεργία που έχουν προκηρύξει ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, στην οποία θα συμμετάσχουν και οι συνταξιούχοι, με κύρια αιτήματα – πραγματικά – καλύτερους μισθούς, συλλογικές συμβάσεις εργασίας και αποτελεσματικές λύσεις στην ακρίβεια και την στεγαστική κρίση.
