Η χθεσινή τοποθέτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη περί της woke ατζέντας, επιβεβαιώνει και σφραγίζει την επιλογή της ΝΔ μετά τις ευρωεκλογές για επαναπροσέγγιση των πιο συντηρητικών κομματιών της ελληνικής κοινωνίας.
Η συζήτηση για τη woke ατζέντα και τα ταυτοτικά ζητήματα δεν είναι νέα στη χώρα, αγγίζει όλους τους πολιτικούς χώρους, ακόμη και όσους αυτοπροσδιορίζονται «προοδευτικοί». Εντάθηκε με την εκλογή του Ντ. Τραμπ, δίνοντας την ευκαιρία στους «πολέμιούς» της να εκτιμήσουν ότι η εκλογή του αμφιλεγόμενου προέδρου στην Αμερική έρχεται λόγω αυτής της αιχμής του. Παρότι, όσοι επικαλούνται αυτήν την εκτίμηση, «ξεχνούν» ότι βασικό πρόταγμα του 47ου προέδρου των ΗΠΑ υπήρξε και η απαγόρευση των αμβλώσεων.
«Η τυραννία των μειοψηφιών», κατά τον Μητσοτάκη
Ο Κυρ. Μητσοτάκης ανέφερε χθες πως «έχουμε την τυραννία των μειοψηφιών, οι οποίες δεν επιτρέπουν σε οποιονδήποτε να αμφισβητήσει την άποψή τους. Εάν τολμήσεις να εκφράσεις αμφιβολίες για τη γνώμη τους σε ‘βαφτίζουν’ φασίστα, υποστηρικτή της πατριαρχίας, ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς».
Πόσο ωστόσο διαφέρει αυτή η τοποθέτηση από την Αφροδίτη Λατινοπούλου, που, υπενθυμίζεται, είχε διαγραφεί από τη ΝΔ για τις ακραίες απόψεις της; Όπως είπε η επικεφαλής της Φωνής Λογικής στο MEGA τη μέρα εκλογής του Ντ. Τραμπ «η woke ατζέντα υπάρχει σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Είναι ουσιαστικά μία ατζέντα παράνοιας. Είναι η νέα εφεύρεση των αριστερών, σοσιαλιστών και κεντροαριστερών που απέτυχε το οικονομικό τους αφήγημα περί σοσιαλισμού και έπρεπε να βρουν νέο αφήγημα για να βγαίνουν να κλείνουν τους δρόμους».
Ή πόσο διαφέρει με έτερη τοποθέτηση τής κ. Λατινοπούλου στον ΣΚΑΪ τις μέρες της εκλογής της στο ευρωκοινοβούλιο. Όπως είπε, «το 2024 έχουν χαθεί οι έννοιες. Άκρατος δικαιωματισμός. Κολλάνε ταμπέλες του φασίστα, του ακροδεξιού».
Η αντίθεση της ΝΔ μέσα σε ένα έτος
Η χθεσινή πολιτική επιλογή παρότι έρχεται σε αντίθεση από το αφήγημα της ΝΔ πριν τις εκλογές του 2023, που έφερε και τη συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, έχει μήτρα το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών του 2024. Μέσα σε έναν χρόνο το κυβερνών κόμμα έχασε 13 ποσοστιαίες μονάδες και οι γκρίνιες της δεξιάς πτέρυγας… θέριεψαν.
Η σφοδρή εσωκομματική κριτική στη ΝΔ ξεκίνησε με την ψήφιση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών (που για τον Α. Γεωργιαδή δεν αποτελεί woke ατζέντα, ενώ για τον Θ. Πλεύρη αποτελεί). Σύμφωνα με τις δεξιές φωνές εντός του κυβερνώντος κόμματος -ειδικώς στην επαρχία- το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους λόγους για την κατάρρευση των ποσοστών τους.
Ταυτόχρονα υπήρξαν μεμονωμένες αποχωρήσεις από τη ΝΔ – κυρίως μικρομεσαίων στελεχών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του Κωνσταντίνου Κόλλια που κατευθύνθηκε στην Αφροδίτη Λατινοπούλου.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης εκείνη τη χρονική περίοδο, προέβη σε αλλαγές στους γενικούς γραμματείς της κυβέρνησης με στελέχη της ΝΔ αντί των προερχόμενων από το ΠΑΣΟΚ, ώστε να κατευνάσει τις εσωκομματικές αντιδράσεις.
Βέβαια, τα αιτήματα των βουλευτών της ΝΔ δεν σταμάτησαν εκεί. Έχοντας μπροστά την ψηφοφορία για τον/την νέο/νέα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, βουλευτές και στελέχη του κόμματος ζητούν επιτακτικά (και δημόσια) επιλογή από τη Δεξιά και όχι την… προοδευτική Κατερίνα Σακελλαροπούλου, που τόλμησε να «χαρεί» για την ψήφιση νομοσχεδίου ισότητας.
Οι «αναίσθητοι» και «απάνθρωποι»
Βέβαια, από τα χθεσινά λεγόμενα του πρωθυπουργού παρατηρείται και η έμφαση που έδωσε στη μετανάστευση. Ο Κυρ. Μητσοτάκης στις διαπιστώσεις του για την εκλογή Τραμπ, επισήμανε πως «η μετανάστευση έπαιξε τεράστιο ρόλο. Ουσιαστικά, ολόκληρο το σύστημα διαχείρισης των συνόρων των ΗΠΑ κατέρρευσε κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Μπάιντεν. Υπήρχε αυτή η γενική εντύπωση, την είχαν πολλοί άνθρωποι, ότι όποιος τολμούσε να θέσει αυτό το ζήτημα θεωρούνταν απάνθρωπος και αναίσθητος όσον αφορά τις ανάγκες των ανθρώπων που ήθελαν να εισέλθουν στις ΗΠΑ».
Το ερώτημα, βέβαια, που δεν απάντησε ο Κυρ. Μητσοτάκης είναι από ποιους θεωρούνταν «απάνθρωποι» και «αναίσθητοι»; Αντ’ αυτού τόνισε πως «αυτό που ξεκίνησε κατά βάση ως ένα σύστημα για τη φιλοξενία λιγοστών ανθρώπων που προσπαθούσαν να σωθούν από πολέμους και διωγμούς, κατ’ ουσίαν έγινε «λευκή επιταγή» για να μπορεί ο καθένας να εισέλθει στις ΗΠΑ».
Τη χθεσινή στροφή του Κυρ. Μητσοτάκη την υποδέχθηκαν θερμά τα δεξιά στελέχη της συντηρητικής παράταξης. Πλέον, η στόχευση είναι ξεκάθαρη: ο περιορισμός της αιμορραγίας προς την ακροδεξιά και ας αυτό έχει ως αντίκτυπο την απώλεια των κεντρώων ακροατηρίων.
Ο κεντρώος χώρος που ανοίγει στην αντιπολίτευση
Με την πολιτική επιλογή της ΝΔ να είναι ξεκάθαρη, ο χώρος για την αντιπολίτευση έχει ανοίξει ώστε να μιλήσει στα κεντρώα ακροατήρια που για διαδοχικές εκλογικές μάχες (2019 – 2023) ήταν προνομιακό πεδίο για τον Κυρ. Μητσοτάκη.
Χαρακτηριστικά των κεντρώων ψηφοφόρων είχε περιγράψει στο in o καθηγητής Εφαρμοσμένης Στατιστικής στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ Θεόδωρος Χατζηπαντελής. «Ο λεγόμενος «Κεντρώος» ψηφοφόρος θέλει ελευθερία στην αγορά με ταυτόχρονη προστασία και έλεγχο από το κράτος με κανόνες και ρυθμίσεις, σέβεται την προσωπικότητα και τα χαρακτηριστικά του «άλλου» και δεν συμφωνεί με πολιτικές διακρίσεων και αποκλεισμών. Επιπλέον, είναι στην τρίτη αντίθεση συνεργασία-απομονωτισμός στην πλευρά της συνεργασίας. Δηλαδή θέλει να υπάρξει πολιτική συνεργασιών στο εσωτερικό και εξωτερικό επίπεδο, παρά απομονωτισμός, δηλαδή κλείσιμο στον εαυτό μας», είχε αναφέρει.
Αντίστοιχα ο σύμβουλος στρατηγικής επικοινωνίας Γρηγόρης Τσιμογιάννης είχε εκτιμήσει στο in ότι οι κεντρώοι είναι προοδευτικοί όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανεκτικότητα και συντηρητικοί σε θέματα τάξης, ασφάλειας και λειτουργίας του κράτους, ενώ θέτουν ψηλά την εξασφάλιση της κοινωνικής και οικονομικής τους θέσης.
«Αυτοπεριγράφονται ως κοσμοπολίτες και ευρωπαϊστές, προτάσσουν την πίστη τους στον ορθό λόγο και την ελεύθερη οικονομία. Απεχθάνονται τον λαϊκισμό των άλλων. Λειτουργούν περισσότερο με όρους ατομισμού και αντίληψη ανωτερότητας και επικροτούν εκσυγχρονιστικές πολιτικές στο βαθμό όμως που δεν επηρεάζουν δυσμενώς προσωπικές δραστηριότητες. Η εξασφάλιση της οικονομικής και κοινωνικής τους θέσης προσδιορίζει σε μεγάλο βαθμό την εκλογική τους συμπεριφορά», είχε υπογραμμίσει.
Tα κόμματα της αντιπολίτευσης και τα στοιχήματά τους
Το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ κατέχει την πρωτοβουλία των κινήσεων, ερχόμενο από μια εσωκομματική διαδικασία που εξέπεμψε σοβαρότητα και στιβαρότητα. Πλεόν, στις δημοσκοπήσεις, εντοπίζεται περί του 20%, δίνοντάς του την ευκαιρία να θεωρείται, παρότι επισήμως (ακόμη) δεν είναι, αξιωματική αντιπολίτευση.
Βέβαια, το ζητούμενο στη Χαριλάου Τρικούπη, είναι να μην την… πατήσουν σαν τους Δημοκρατικούς. Το κόμμα που ηγήθηκε η Κάμαλα Χάρις σε πολλά ζητήματα, όπως για τον πόλεμο στη Μ. Ανατολή, πάτησε σε δύο βάρκες. Αντίστοιχα, στην προσπάθεια προσέλκυσης Ρεπουμπλικάνων ψηφοφόρων, απώλεσαν μεγάλα κομμάτια της αριστερής πτέρυγάς τους. Χαρακτηριστική είναι και η τοποθέτηση του Μπέρνι Σάντερς μετά την εκλογική μάχη που αφορούσε και την οικονομική πολιτική.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ που μαστίζεται, ξανά, με τα εσωκομματικά προβλήματά του, θα εκλέξει τον νέο πρόεδρό του στις αρχές Δεκεμβρίου. Από εκεί και πέρα θα πρέπει να χαράξει νέα πολιτική, καθώς, και πριν τον Στ. Κασσελάκη, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε γνωρίσει συντριπτική ήττα από τη ΝΔ. Άρα ο στόχος του είναι πρώτον η ανασυγκρότηση και δεύτερον η χάραξη πολιτικής που στο παρελθόν έκανε την Κουμουνδούρου κυβερνητική δύναμη.
Από την πλευρά της Νέα Αριστερά έχει την ευκαιρία με την αναμπουμπούλα που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ να επανακάμψει. Συγκροτήθηκε ως κόμμα στο πρόσφατο συνέδριό της, ωστόσο, ακόμη, δεν έχει γίνει διακριτή (στις ευρύτερες μάζες) η πολιτική διαφοροποίησή της από εκείνο το κόμμα που γνώρισε απώλεια 14 μονάδων στις εκλογές του 2023.
Τέλος, οι βουλευτές πλησίον του Στ. Κασσελάκη, που αναμένεται κατά πόσον θα συγκροτηθούν σε κοινοβουλευτική ομάδα (μαζί, ενδεχόμενα, με άλλους ανεξάρτητους), έχουν μπροστά τους δουλειά , όπως και ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, ώστε να δείξουν τι διαφορετικό έχουν να προσφέρουν στον πολιτικό τόπο, με σκοπό, φυσικά, να κερδίσουν μαζικά ακροατήρια.
