Ο τέως πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν εξέφρασε την ανησυχία του την Πέμπτη σχετικά με τις επιθέσεις στο κράτος δικαίου και τις απειλές κατά των πολιτικών δικαιωμάτων υπό τη διακυβέρνηση του διαδόχου του στο ύπατο αξίωμα, Ντόναλντ Τραμπ, ασκώντας μία από τις πιο αιχμηρές του κριτικές προς τη νέα κυβέρνηση από τότε που αποχώρησε από την προεδρία.
Μιλώντας στην Εθνική Δικηγορική Ένωση στο Σικάγο (που αποτελείται κυρίως από μαύρους νομικούς), ο Μπάιντεν δεν ανέφερε το όνομα του Τραμπ, αλλά ο στόχος του ήταν προφανής. Η ομιλία του διήρκεσε περίπου 20 λεπτά.
“Δεν μπορούμε να το ωραιοποιήσουμε. Ζούμε σκοτεινές μέρες”, είπε στο ακροατήριο των περίπου 1.100 συμμετεχόντων.
Ο Μπάιντεν παρουσίασε την τρέχουσα κατάσταση ως ιστορική καμπή για τις Ηνωμένες Πολιτείες, σημειώνοντας ότι κατά την άποψή του, βρισκόμαστε σε μια τέτοια στιγμή στην αμερικανική ιστορία — όπως αντικατοπτρίζεται σε κάθε σκληρή εκτελεστική απόφαση, σε κάθε υποχώρηση των βασικών ελευθεριών, σε κάθε διάβρωση καθιερωμένων νομικών αρχών.
Άσκησε κριτική στην κυβέρνηση για προσπάθεια διαστρέβλωσης της αλήθειας και κατηγόρησε το Κογκρέσο ότι μένει απλός θεατής, χωρίς να περιορίζει την ισχύ της εκτελεστικής εξουσίας.
“Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τη σκληρή αλήθεια: ότι αυτή η κυβέρνηση προσπαθεί να ακυρώσει όλα τα κεκτημένα της δικής μου κυβέρνησης. Να σβήσει την ιστορία αντί να τη δημιουργεί. Να διαγράψει τη δικαιοσύνη, την ισότητα, την ίδια την έννοια του δικαίου. Και αυτό δεν είναι υπερβολή. Είναι γεγονός”.
Ο Μπάιντεν χαρακτήρισε την κυβέρνηση “βάναυση” και αναφέρθηκε σε νόμιμους μετανάστες που συλλαμβάνονται με χειροπέδες, καθώς και σε επιθέσεις κατά δικηγορικών γραφείων και μέσων ενημέρωσης.
Στο πλαίσιο της ομιλίας του, ο Μπάιντεν αναφέρθηκε στην προσωπική του πορεία, από τα νεανικά του χρόνια στο Γουίλμινγκτον του Ντέλαγουερ, τη δουλειά του ως δημόσιος συνήγορος μετά τις ταραχές του 1968, έως και την επιρροή των μεντόρων του. Μίλησε για τη δολοφονία του Δρ. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, λέγοντας ότι δεν είδε απλώς τον πόνο· τον ένιωσε.
Εξήρε τον πρώην πρόεδρο Λίντον Τζόνσον για την υπογραφή του Νόμου περί Πολιτικών Δικαιωμάτων και υπενθύμισε το έργο της δικής του κυβέρνησης:
Όρισε περισσότερες μαύρες γυναίκες στη δικαιοσύνη από οποιονδήποτε άλλο πρόεδρο.
Επέλεξε την Κάμαλα Χάρις ως υποψήφια αντιπρόεδρο.
Στήριξε τα ιστορικά μαύρα πανεπιστήμια (HBCUs).
Η ομιλία του έκλεισε με ένα αισιόδοξο μήνυμα: “η Αμερική αξίζει να αγωνιστούμε γι’ αυτή. Δεν υπήρξε ποτέ καμία κρίση στην ιστορία μας από την οποία να μη βγήκαμε πιο δυνατοί”.
