Η νέα χρονιά για το ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής περιλαμβάνει δύο μεγάλα στοιχήματα σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Την επιχείρηση υλοποίησης της αμφίπλευρης διεύρυνσης και τον εκτοπισμό της ΝΔ από τον χώρο των κεντρώων ψηφοφόρων.
Η αμφίπλευρη διεύρυνση δεν είναι νέα έννοια στο πολιτικό λεξιλόγιο της Χαριλάου Τρικούπη. Τη συζητούσε σε όλη την περίοδο διακυβέρνησης Σημίτη, κορυφώνοντάς την τελικώς στις εκλογές του 2004 (υπό την προεδρία Γ. Παπανδρέου) στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας με τη συμμετοχή των Μ. Δαμανάκη, Στ. Μάνου, Μ. Ανδρουλάκη και Α. Ανδριανόπουλου στις θέσεις 2 ώς 5 του ψηφοδελτίου, κάτω από την πρώτη Α. Διαμαντοπούλου. Βέβαια, τότε οι αντιδράσεις ήταν ισχυρές – ειδικώς για τους δύο υποψήφιους που προέρχονταν από τη ΝΔ. Η αμφίπλευρη διεύρυνση δεν συνεχίστηκε παρά για μικρό χρονικό διάστημα από τον Γ. Παπανδρέου.
Στο σήμερα ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει καταθέσει τον τρόπο που εκτιμά ότι θα συντελεστεί η αμφίπλευρη διεύρυνση, σε πολιτικό και κομματικό επίπεδο. Σύμφωνα με τον ίδιο η στρατηγική που ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ είναι η διεύρυνση προς το Κέντρο και την Αριστερά πάντα, όπως τονίζει, με πολιτικούς και αξιακούς όρους και μόνο με διάλογο στο προσκήνιο.
Πώς, ωστόσο, θα γίνει η αμφίπλευρη διεύρυνση στο κομματικό επίπεδο; Στη Χαριλάου Τρικούπη καλούν τους πολίτες, ασχέτως της θέσης που κατέχουν (αν είναι δηλαδή βουλευτές, στελέχη ή απλοί πολίτες ) να συμμετάσχουν στις διαδικασίες του κινήματος, αρκεί, όπως λένε, να υπάρχει συμφωνία με τις προγραμματικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ.
Αυτές οι διαδικασίες θα οριστούν από στα τέλη Ιανουαρίου, όπως είχε αναφέρει το in, μέσω της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής που θα διεξαχθεί. Θα είναι τα περιφερειακά – τοπικά συνέδρια που θα είναι ανοιχτά σε κοινωνικές δυνάμεις αλλά και σε όσα πρώην στελέχη άλλων κομμάτων επιθυμούν. Ο μοναδικός όρος είναι, σύμφωνα με τον κ. Ανδρουλάκη, «να μην πλήγωσαν τη Δημοκρατική Παράταξη και συνέβαλαν στην απαξίωση της πολιτικής στα μάτια των πολιτών».
Ταυτόχρονα θα υπάρξει και η αξιοποίηση των 1.200 και πλέον βιογραφικών που έχουν φτάσει στη Χαρ. Τρικούπη για τους τομείς του κόμματος. Έχουν ενδιαφερθεί, σύμφωνα με πληροφορίες, άτομα εκτός του στενού κομματικού κλοιού, που έχουν τη διάθεση να εμπλακούν στην πρωτοβουλία. Από τη νέα χρονιά αναμένεται να ξεκινήσει η οργάνωση των τομέων.
Κορύφωση αυτών των διαδικασιών θα είναι το πολιτικό συνέδριο όπου θα πραγματοποιηθεί την Άνοιξη. Εκεί, αναμένεται να εγκριθεί το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ αλλά και, όπως τόνισε ο κ. Ανδρουλάκης σε συνέντευξη στην εφημερίδα «Καθημερινή», θα «εκφραστούν πολιτικά όλες οι ζωντανές και δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας των πολιτών, της εργασίας, του πολιτισμού, της Αυτοδιοίκησης, της επιχειρηματικότητας και της νεολαίας».
Ο στόχος του εκτοπισμού της ΝΔ από το Κέντρο
Σε δημοσκοπήσεις που περιλαμβάνουν το ερώτημα για την πολιτική προέλευση των ψηφοφόρων, εντοπίζεται η προσέλκυση ψηφοφόρων στο ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ από τον χώρο του Κέντρου, μέσω της επικράτησης σε όσους αυτοπροσδιορίζονται «κεντρώοι».
Υπενθυμίζεται ότι στην τελευταία δημοσκόπηση της Metron Analysis για το MEGA, το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ συνέχιζε να έχει υψηλή συσπείρωση (84,2%), με τις αξιοσημείωτες διαρροές του (6,8%) να είναι προς τη ΝΔ. Εισέπραττε από το κυβερνών κόμμα 4,6% – που ήταν η μεγαλύτερη αιμορραγία για τη γαλάζια παράταξη. Από τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ λάμβανε 13,1%.
Ως προς το πώς κατανέμεται η πρόθεση ψήφου ως προς την κλίμακα δεξιά και αριστερά, το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ επικρατούσε επί της ΝΔ σε όσους αυτοπροσδιορίζονται ως «κεντρώοι», «κεντροαριστεροί» και «αριστεροί». Το κυβερνών κόμμα κυριαρχούσε σε όσους αυτοπροσδιορίζονται ως «κεντροδεξιοί» και «δεξιοί».
Πρόθεση ψήφου στην κλίμακα «Αριστεροί – Δεξιοί»
Στόχος της Χαριλάου Τρικούπη είναι να αποτελέσει την αξιόπιστη εναλλακτική κυβερνητική πρόταση, ώστε να συνομιλήσει με τον μετριοπαθή κόσμο που τοποθετείται στο Κέντρο (και αποτελούσε προνομιακό πεδίο για χρόνια της ΝΔ και του Κυρ. Μητσοτάκη). Έτσι, θα καταφέρει να αποτελέσει το «ασφαλές καταφύγιο» για αυτήν την ήπια, όπως χαρακτηρίζεται, δεξαμενή ψηφοφόρων
Ο τρόπος που το πραγματοποιεί είναι έχοντας τοποθετήσεις που δεν θα περιλαμβάνει μόνον αρνήσεις, αλλά θα εστιάζει στην παραγωγή προτάσεων και πολιτικού λόγου, θέτοντας την ατζέντα σε σειρά ζητημάτων στην κυβέρνηση. Ταυτόχρονα θέλουν να αναδεικνύουν την, όπως λένε στη Χαρ. Τρικούπη, «αναξιοπιστία» της κυβέρνησης, όπως για παράδειγμα στην υπόθεση των τραπεζών ή των βαρέων και ανθυγιεινών.
