Οι φετινές γιορτές δεν είναι ανέφελες για τον πρωθυπουργό. Όπως έχει δηλώσει στο πρώτο δεκαπενθήμερο της νέας χρονιάς θα ανακοινώσει το πρόσωπο που θα στηρίξει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο Κυριάκος Μητοτάκης ήδη βρίσκεται στα Χανιά για λίγες μέρες ξεκούρασης και όπως λέγεται θα κάνει και μια βόλτα απ’ τα Λευκά όρη, όπου βοηθούντος του καθαρού αέρα ίσως πάρει την τελική του απόφαση.
Τα ονόματα που έχουν ακουστεί ή γραφτεί για τη θέση είναι ήδη πάρα πολλά και προέρχονται απ΄όλο το πολιτικό φάσμα πλην Αριστεράς. Για μια περίοδο ακούστηκε έντονα το όνομα του υπουργού Άμυνας Νίκου Δένδια, με τον ίδιο να ξεκαθαρίζει ουκ ολίγες φορές ότι δεν τον απασχολεί μια τέτοια προοπτική. Ως μια άλλη λύση που βρίσκεται ακόμα στο τραπέζι ήταν αυτή του προέδρου της Βουλής, Κωνσταντίνου Τασούλα.
Ως μια λύση που θα έφερνε σε δύσκολη θέση το ΠΑΣΟΚ, αλλά θα δημιουργούσε πρόβλημα στο εσωτερικό της ΝΔ, θα ήταν η περίπτωση του Βαγγέλη Βενιζέλου. Μια «ουδέτερη» υποψηφιότητα με κεντροαριστερό πρόσημο θα ήταν του καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου, Νίκου Αλιβιζάτου, ενώ κάποιοι εσχάτως θυμήθηκαν και τον πρώην πρωθυπουργό, Λουκά Παπαδήμο.
Η ονοματολογία τον/την Πρόεδρο
Η ονοματολογία για τον/την Πρόεδρο κρατάει ήδη αρκετό καιρό. Όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις πολλά ονόματα είχαν το ρόλο του «λαγού». Οι σχετικές διαρροές γίνονται εσκεμμένα προκειμένου να καταγραφούν αντιδράσεις και να συνυπολογιστούν όλες οι παράμετροι.
Αρκετοί θεωρούν πως η επιλογή Μητσοτάκη για τον Πρόεδρο θα αποτελεί και δείγμα γραφής της πολιτικής που θα ακολουθήσει το επόμενο διάστημα σ’ ένα κόσμο που οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Η άποψη αυτή έχει κενά, αρκεί να θυμηθούμε την περίπτωση της νυν Προέδρου, Κατερίνας Σακελλαροπούλου, που αποτελούσε μια σχετικά προοδευτική πρόταση, αλλά την ίδια ώρα αρκετές από τις πολιτικές της κυβέρνησης ήταν στην αντίθετη κατεύθυνση.
Μιλώντας για την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, αρχικά το όνομά της συγκέντρωνε ελάχιστες πιθανότητες για επανεκλογή σε μια δεύτερη θητεία, ωστόσο από τη στιγμή που οι επιλογές δείχνουν να λιγοστεύουν, η περίπτωσή της αρχίζει να παίρνει και πάλι πόντους.
Προφίλ και κύρος
Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό για το προφίλ της κυβέρνησης και ειδικά για το κύρος του ίδιου του πρωθυπουργού, η πρόταση για την Προεδρία της Δημοκρατίας να τύχει της μεγαλύτερης δυνατής συναίνεσης. Πλέον η εκλογή του Προέδρου δεν είναι ικανή να ρίξει κυβέρνηση όπως συνέβη στο παρελθόν, καθώς μπορεί να περάσει η επιλογή της κυβέρνησης με σχετική πλειοψηφία σε μια ενδεχόμενη τέταρτη ψηφοφορία. Για την Ιστορία η συγκεκριμένη ρύθμιση πέρασε στη Συνταγματική αναθεώρηση του 2019.
Σίγουρα, δεν θα ήταν υπέρ της κυβέρνησης το ενδεχόμενο να φτάσουμε σε μια πέμπτη ψηφοφορία. Τούτων δοθέντων η επιλογή του κ. Μητσοτάκη για τον/την Πρόεδρο θα πρέπει να ικανοποιεί ένα σημαντικό κομμάτι της ΝΔ και ταυτόχρονα να καταφέρει να διεισδύσει στην Κεντροαριστερά και κυρίως να φέρει σε δύσκολη θέση το ΠΑΣΟΚ, το οποίο και αναγνωρίζει πλέον ως τον βασικό του αντίπαλο.
Οι αριθμοί
Ο αριθμός των 200 βουλευτών για την εκλογή Προέδρου που απαιτείται στην πρώτη και στη δεύτερη ψηφοφορία θεωρείται δύσκολος αν όχι αδύνατος στόχος. Η τρίτη ψηφοφορία που απαιτεί 180 ψήφους θα ήταν το επιθυμητό σενάριο για το Μαξίμου. Η επόμενη ψηφοφορία, τέταρτη στη σειρά, αν χρειαστεί, απαιτεί 151 βουλευτές, μια οριακή πλειοψηφία. Το πέμπτο σενάριο μαζί με το τέταρτο είναι αυτό της σχετικής πλειοψηφίας. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις το πλήγμα για την κυβέρνηση θα είναι μεγάλο.
