«Μαχαίρι» στα προνόμια αξιωματικών και υπαξιωματικών «εκτός οργανικών θέσεων» μπαίνει με οδηγία του Νίκου Δένδια.
Πιο συγκεκριμένα όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, κατόπιν οδηγιών Δένδια «προς τα Γενικά Επιτελεία και σε συνέχεια του εξορθολογισμού του αριθμού των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, στο πλαίσιο της «Ατζέντας 2030», κρίθηκε μη διατηρητέο από τα αρμόδια Συμβούλια Κρίσεων το σύνολο των εκτός οργανικών θέσεων (ΕΟΘ) Αξιωματικών (εξ Υπαξιωματικών) των Ενόπλων Δυνάμεων που έχουν συμπληρώσει 35 έτη πραγματικής υπηρεσίας και έχουν πλήρη συνταξιοδοτικά δικαιώματα, τα οποία δεν θίγονται».
Τέλος σε ένα «παράδοξο καθεστώς» με εντολή Δένδια
Όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση «με την εξέλιξη αυτή σταματά να εφαρμόζεται στην πράξη ένα παράδοξο καθεστώς στο οποίο στελέχη τα οποία δεν είχαν προαχθεί επιβραβεύονταν με την παραμονή στο στράτευμα εκτός οργανικών θέσεων. Παράλληλα αίρεται η αδικία σε βάρος των στελεχών τα οποία αποστρατεύθηκαν».
Τονίζεται δε ότι «η κατάργηση της συγκεκριμένης πρακτικής συμβάλλει στην ορθολογική κατανομή πόρων και προσωπικού και επιτρέπει να τεθεί σε νέα βάση το μισθολογικό των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο το 2020 – 2025 το ετήσιο συνολικό κόστος μισθοδοσίας των Αξιωματικών εκτός οργανικών θέσεων ξεπέρασε τα 157 εκατ. Ευρώ».
Ο νόμος
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ανακοίνωση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, αναφέρεται στο νόμο 4494 του 2017, σύμφωνα με τον οποίο «με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας που εκδίδεται ύστερα από γνώμη του οικείου κατά κλάδο Ανώτατου Συμβουλίου ή, αν πρόκειται για αξιωματικούς των Κοινών Σωμάτων των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ), του Συμβουλίου Αρχηγών των Γενικών Επιτελείων (ΣΑΓΕ), τίθενται ή παραμένουν εκτός οργανικών θέσεων (ΕΟΘ), εφόσον το επιθυμούν, αξιωματικοί μέχρι του βαθμού του Συνταγματάρχη και αντιστοίχου των άλλων κλάδων των ΕΔ, για τους οποίους εξακολουθούν να ισχύουν οι διατάξεις των άρθρων 5 έως 10, 11, πλην των παραγράφων 11 και 12 αυτού, 12 έως 14 και 16 έως 22 του ν. 2439/1996».
Σύμφωνα με αρμόδιες πηγές πρόκειται για περίπου 600 υπαξιωματικούς, οι οποίοι αξιοποιώντας τις προβλέψεις του συγκεκριμένου νόμου, ενώ οι συνάδελφοι τους αποστρατεύονταν, αυτοί με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας ή του ΣΑΓΕ παρέμεναν σε θέσεις κυρίως βοηθητικές και εξακολουθούσαν να έχουν καλύτερες απολαβές και χωρίς κρατήσεις. Με την εν λόγω πρακτική να συμβάλει στην δημιουργία αξιωματικών υπαξιωματικών «πολλών ταχυτήτων» όπως σημείωναν στο in οι ίδιες πηγές.
Οι θέσεις αυτές αφορούσαν κυρίως στελέχη που έφταναν μέχρι το βαθμό του συνταγματάρχη και με ανώτατο όριο ηλικίας τα 58 χρόνια, ή τα 35 χρόνια υπηρεσίας.
