Όταν ο Ντόναλντ Τραμπ συνάντησε τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι στη Νέα Υόρκη τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο τότε υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ εξέφρασε την πεποίθηση ότι θα μπορούσε να θέσει τέλος στον πόλεμο στην Ουκρανία, σύντομα. “Αν κερδίσουμε, νομίζω ότι θα το λύσουμε πολύ γρήγορα”, έλεγε ο υποψήφιος τότε για την προεδρία των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ.
Ο Τραμπ είναι τώρα στην εξουσία για περισσότερο από δύο μήνες και στον Λευκό Οίκο βλέπουν ότι η προσπάθεια τερματισμού μιας τόσο πικρής και περίπλοκης σύγκρουσης μπορεί να πάρει χρόνο, αναφέρει ανάλυση του BBC για τους λόγους που ο Αμερικανός πρόεδρος δυσκολεύεται να εξασφαλίσει εκεχειρία.
Συγκεκριμένα το BBC αναφέρει πως υπάρχουν πολλοί λόγοι για την πιο αργή πρόοδο από ό,τι περίμενε η ομάδα Τραμπ.
Οι πέντε λόγοι
Πρώτον, η πίστη του προέδρου στη δύναμη της προσωπικής του διπλωματίας “ένας προς έναν” μπορεί να ήταν άστοχη. Από καιρό πίστευε ότι οποιοδήποτε διεθνές πρόβλημα μπορεί να λυθεί εάν καθίσει με έναν άλλο ηγέτη και συμφωνήσει σε μια συμφωνία. Ο Τραμπ μίλησε για πρώτη φορά με τον Βλαντιμίρ Πούτιν στις 12 Φεβρουαρίου, μια συνομιλία μιάμισης ώρας που περιέγραψε ως “ιδιαίτερα παραγωγική”. Οι δύο ηγέτες μίλησαν ξανά στις 18 Μαρτίου. Αλλά είναι σαφές ότι αυτές οι τηλεφωνικές κλήσεις απέτυχαν να εξασφαλίσουν την άμεση ενδιάμεση εκεχειρία 30 ημερών που ήθελε ο Τραμπ. Η μόνη ουσιαστική παραχώρηση που απέσπασε από τον Πούτιν ήταν μια υπόσχεση να τερματίσει τις ρωσικές επιθέσεις στις ουκρανικές ενεργειακές εγκαταστάσεις, μια δέσμευση που κατηγορείται από την Ουκρανία ότι παραβίασε μέσα σε λίγες ώρες από την κλήση.
Δεύτερον, ο Ρώσος πρόεδρος έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν σκοπεύει να βιαστεί. Τα πρώτα δημόσια σχόλιά του για τις διαπραγματεύσεις έγιναν την περασμένη εβδομάδα σε συνέντευξη Τύπου που ήταν έναν ολόκληρο μήνα μετά την τηλεφωνική του επικοινωνία με τον Τραμπ. Ο Πούτιν έδειξε ότι ήταν αποφασιστικά αντίθετος στη στρατηγική δύο σταδίων των ΗΠΑ να επιδιώξουν μια προσωρινή κατάπαυση του πυρός πριν μιλήσει για μια πιο μακροπρόθεσμη διευθέτηση. Αντίθετα, είπε ότι οι όποιες συνομιλίες πρέπει να αντιμετωπίσουν αυτό που θεωρεί ότι είναι “τα βαθύτερα αίτια του πολέμου”, δηλαδή οι φόβοι του για την επέκταση της συμμαχίας του ΝΑΤΟ και η ίδια η ύπαρξη της Ουκρανίας ως κυρίαρχου κράτους αποτελούν κατά κάποιο τρόπο απειλή για την ασφάλεια της Ρωσίας. Έθεσε επίσης λεπτομερείς ερωτήσεις και προϋποθέσεις που πρέπει να απαντηθούν και να εκπληρωθούν πριν μπορέσει να συμφωνηθεί οποιαδήποτε συμφωνία.
Τρίτον, η στρατηγική των ΗΠΑ να κατευθύνουν την αρχική τους εστίαση στην Ουκρανία μπορεί να έχει κριθεί εσφαλμένα. Ο Λευκός Οίκος πίστευε ότι ο Πρόεδρος Ζελένσκι ήταν το εμπόδιο για την ειρήνη. Δυτικοί διπλωμάτες αναγνωρίζουν ότι η ουκρανική κυβέρνηση άργησε να συνειδητοποιήσει πόσο πολύ είχε αλλάξει ο κόσμος με την άφιξη του Τραμπ. Όμως, η πίεση των ΗΠΑ στο Κίεβο που οδήγησε στην περιβόητη πλέον αντιπαράθεση στο Οβάλ Γραφείο -όταν ο Τραμπ και ο αντιπρόεδρός του, JD Vance, παρενοχλούσαν τον Ουκρανό ηγέτη- κατανάλωσαν χρόνο, προσπάθεια και πολιτικό κεφάλαιο. Έρριψε επίσης τις διατλαντικές σχέσεις, φέρνοντας σε αντιπαράθεση την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, ένα άλλο διπλωματικό πρόβλημα που χρειάστηκε χρόνο για να διευθετηθεί. Όλο αυτό το διάστημα ο Βλαντιμίρ Πούτιν καθόταν αναπαυτικά και απολάμβανε την παράσταση, αφιερώνοντας χρόνο.
Τέταρτον, η απόλυτη πολυπλοκότητα της σύγκρουσης καθιστά δύσκολη κάθε επίλυση. Η ουκρανική προσφορά ήταν αρχικά για προσωρινή κατάπαυση του πυρός στον αέρα και στη θάλασσα. Η ιδέα ήταν ότι αυτό θα ήταν σχετικά απλό στην παρακολούθηση. Αλλά στις συνομιλίες της περασμένης εβδομάδας στη Τζέντα, οι ΗΠΑ επέμειναν ότι οποιαδήποτε άμεση κατάπαυση του πυρός θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει τη γραμμή του μετώπου μήκους άνω των 1200 χιλιομέτρων στα ανατολικά. Αμέσως αυτό έκανε πιο περίπλοκη την επιμελητεία της επαλήθευσης οποιασδήποτε κατάπαυσης του πυρός. Αυτό, φυσικά, στη συνέχεια απορρίφθηκε από τον Πούτιν. Αλλά ακόμη και η συμφωνία του στην πιο μετριοπαθή πρόταση – να τερματιστούν οι επιθέσεις στις ενεργειακές υποδομές – δεν είναι χωρίς προβλήματα. Είναι οι λεπτομέρειες αυτής της πρότασης που θα απασχολήσουν μεγάλο μέρος των τεχνικών διαπραγματεύσεων που αναμένεται να διεξαχθούν στη Σαουδική Αραβία τη Δευτέρα. Στρατιωτικοί και ενεργειακοί εμπειρογνώμονες θα καταρτίσουν λεπτομερείς καταλόγους πιθανών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής – πυρηνικών ή άλλων – που ενδέχεται να προστατεύονται. Θα προσπαθήσουν επίσης να συμφωνήσουν ποια οπλικά συστήματα δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται. Αλλά η συμφωνία για τη διαφορά μεταξύ ενέργειας και άλλων μη στρατιωτικών υποδομών μπορεί να πάρει κάποιο χρόνο. Θυμηθείτε: Η Ουκρανία και η Ρωσία δεν μιλούν μεταξύ τους. Συνεργάζονται χωριστά και διμερώς με τις ΗΠΑ, οι οποίες υπόσχονται να κάνουν μεταφορά μεταξύ των δύο πλευρών. Αυτό προσθέτει και πάλι στο χρόνο.
Πέμπτον, η εστίαση των ΗΠΑ στα οικονομικά οφέλη μιας κατάπαυσης του πυρός απέσυρε την προσοχή από την προτεραιότητα του τερματισμού των μαχών. Ο Τραμπ έχει αφιερώσει χρόνο προσπαθώντας να συμφωνήσει σε μια συμφωνία-πλαίσιο που δίνει στις αμερικανικές εταιρείες πρόσβαση σε κρίσιμα ορυκτά της Ουκρανίας. Κάποιοι το είδαν ως επένδυση των ΗΠΑ στο μέλλον της Ουκρανίας – άλλοι ως εκβίαση των φυσικών πόρων της χώρας. Ο πρόεδρος Ζελένσκι υποστήριξε αρχικά ότι θα μπορούσε να συμφωνήσει σε μια συμφωνία μόνο εάν οι ΗΠΑ υποσχεθούν να παράσχουν στην Ουκρανία εγγυήσεις ασφαλείας για να αποτρέψουν τη μελλοντική ρωσική επιθετικότητα. Ο Λευκός Οίκος αρνήθηκε, λέγοντας ότι η παρουσία αμερικανικών εταιρειών εξόρυξης και εργαζομένων θα ήταν αρκετά αποτρεπτική. Τελικά ο Ζελένσκι παραδέχτηκε την ήττα και είπε ότι θα συμφωνούσε σε μια συμφωνία ορυκτών χωρίς εγγυήσεις ασφαλείας. Ωστόσο, παρά το γεγονός αυτό, οι ΗΠΑ δεν έχουν ακόμη υπογράψει τη συμφωνία, ελπίζοντας και πάλι να βελτιώσουν τους όρους, ενδεχομένως με την πρόσβαση ή ακόμη και την ιδιοκτησία των ουκρανικών πυρηνικών σταθμών.
Ο τερματισμός τoυ πολέμου μπορεί να είναι περίπλοκος και χρονοβόρος. Δεν θα είχαμε φτάσει σε αυτό το στάδιο χωρίς την πίεση του Τραμπ, αλλά η πρόοδος δεν ήταν τόσο γρήγορη ή απλή όσο πίστευε. Τον Δεκέμβριο του 2018, καθώς έκανε εκστρατεία για την προεδρία, ο Ζελένσκι πρότεινε ότι οι διαπραγματεύσεις με τον Βλαντιμίρ Πούτιν θα ήταν αρκετά απλές. “Πρέπει να μιλάς με πολύ απλό τρόπο”, είπε στον Ουκρανό δημοσιογράφο, Ντμίτρο Γκόρντον. “Τι θέλεις, ποιες είναι οι προϋποθέσεις σου;” Και τους έλεγα: “Εδώ είναι τα σημεία μας”. Θα συμφωνούσαμε κάπου στη μέση”.
Κλείνοντας, το BBC, υπογραμμίζει πως με τα δεδομένα των τελευταίων δύο μηνών, ο στόχος είναι δύσκολο να επιτευχθεί σύντομα.
Πηγή: TheToc
