Η ελληνική τραπεζική αγορά εισέρχεται σε μια φάση όπου η οργανική πιστωτική επέκταση δεν αποτελεί πλέον το μοναδικό πεδίο συζήτησης. Όπως επισημαίνει η Jefferies και ο Αλέξανδρος Δημητρίου, παρά το γεγονός ότι η αύξηση των δανείων στην Ελλάδα παραμένει η υψηλότερη στην Ευρώπη, υπάρχουν συμπληρωματικές πηγές ανάπτυξης που δεν έχουν ακόμη ενσωματωθεί στους επιχειρηματικούς σχεδιασμούς των τραπεζών.
Μία από αυτές είναι το πεδίο της επαναγοράς δανείων που σήμερα εξυπηρετούνται από εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων.
Ο οίκος δίνει συστάσεις «αγορά» και οι τιμές-στόχοι διαμορφώνονται για την Εθνική Τράπεζα στα 15,50 ευρώ, για την Alpha Bank στα 4,15 ευρώ, για τη Eurobank στα 4,25 ευρώ και, τέλος, για την Τράπεζα Πειραιώς στα 8,60 ευρώ.
Η σημασία της συγκεκριμένης αγοράς δεν έγκειται στον άμεσο όγκο νέας πιστωτικής επέκτασης, αλλά στον χαρακτήρα της ως πρόσθετης επιλογής αξιοποίησης πλεονάζοντος κεφαλαίου. Σύμφωνα με την Jefferies, οποιαδήποτε συνεισφορά από την επαναγορά δανείων θα ερχόταν επιπρόσθετα στον ήδη προβλεπόμενο ρυθμό ετήσιας αύξησης δανείων της τάξης του 7%-8% για την επόμενη τριετία, χωρίς να αποτελεί βασικό πυλώνα του επενδυτικού αφηγήματος.
Το συνολικό απόθεμα δανείων που διαχειρίζονται σήμερα οι εταιρείες εξυπηρέτησης απαιτήσεων ανέρχεται σε περίπου 80 δισ. ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος. Ωστόσο, η Jefferies υπογραμμίζει ότι η πραγματικά αξιοποιήσιμη αγορά είναι σημαντικά μικρότερη.
Η πλειονότητα των δανείων αυτών εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται ως προβληματική, ενώ μόνο ένα περιορισμένο ποσοστό έχει επανέλθει σε καθεστώς κανονικής εξυπηρέτησης. Με βάση τόσο τα εποπτικά δεδομένα όσο και τις εκτιμήσεις των ίδιων των τραπεζών, το εύρος των δανείων που θα μπορούσαν να επιστρέψουν στους τραπεζικούς ισολογισμούς τοποθετείται μεταξύ 10 και 20 δισ. ευρώ.
Ο βασικός ανασταλτικός παράγοντας παραμένει το ρυθμιστικό πλαίσιο. Οι εποπτικές αρχές, έχοντας ως σημείο αναφοράς την εμπειρία της προηγούμενης δεκαετίας, εμφανίζονται ιδιαίτερα επιφυλακτικές απέναντι στην επαναφορά δανείων που έως πρόσφατα ήταν μη εξυπηρετούμενα.
Η απαίτηση είναι σαφής: πλήρης τεκμηρίωση και διασφάλιση ότι τα δάνεια που επιστρέφουν είναι υψηλής ποιότητας. Στο ισχύον καθεστώς, η διαδικασία επιτρέπεται μόνο σε επίπεδο μεμονωμένου δανειολήπτη, με νέα πιστωτική αξιολόγηση, κάτι που περιορίζει την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα των συναλλαγών.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, η Jefferies θεωρεί ότι η Εθνική Τράπεζα βρίσκεται σε πλεονεκτικότερη θέση. Ο συνδυασμός υψηλού πλεονάζοντος κεφαλαίου και εσωτερικών δυνατοτήτων διαχείρισης δανείων διαφοροποιεί τη θέση της έναντι των ανταγωνιστών, οι οποίοι βασίζονται σε εξωτερικούς παρόχους υπηρεσιών έναντι αμοιβής.
Έτσι, η επαναγορά δανείων αναδεικνύεται ως μια επιλεκτική αλλά δυνητικά αποδοτική επιλογή, η οποία μπορεί να ενισχύσει τα αποτελέσματα χωρίς να μεταβάλει τον συνολικό χαρακτήρα του τραπεζικού επενδυτικού αφηγήματος.
