Η ανοιχτή και δημόσια σύγκρουση μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ και του Ίλον Μασκ μπορεί να μοιάζει με διαφωνία για τις δημόσιες δαπάνες και το DOGE, όμως στην πραγματικότητα, στο επίκεντρο της διαμάχης βρίσκεται η μετανάστευση — το θέμα που από την αρχή διαχώρισε την λεγόμενη “τεχνολογική δεξιά” από τoυς εθνικιστές του κινήματος MAGA, αναφέρει σε δημοσίευμά του το Politico.
H διαμάχη μεταξύ των δυο ανδρών δεν προέκυψε ξαφνικά, τονίζει το δημοσίευμα. Στις 26 Δεκεμβρίου 2024, υπήρξε ένα παρόμοιο ρήγμα στον πυρήνα της συμμαχίας του MAGA κινήματος. Από τη μια πλευρά, οι λαϊκιστές-εθνικιστές υπό τον Στιβ Μπάνον ζητούσαν την κατάργηση του προγράμματος βίζας H-1B για ειδικευμένους εργαζόμενους, ως μέρος μιας ευρύτερης καταστολής της μετανάστευσης. Από την άλλη, η “τεχνολογική δεξιά” με επικεφαλής τον Μασκ, υποστήριζε πως η υψηλής ειδίκευσης μετανάστευση είναι απαραίτητη για την οικονομική ανάπτυξη. Τελικά, ο Τραμπ πήρε θέση υπέρ της τεχνολογικής πλευράς, υπερασπιζόμενος το συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Η ειρήνη που επιτεύχθηκε τότε ήταν εύθραυστη. Η τωρινή σύγκρουση — παρότι φαίνεται να αφορά τον προϋπολογισμό και το νέο νομοσχέδιο δαπανών ύψους 155 δισ. δολαρίων — αποκαλύπτει ότι η ιδεολογική ρήξη για τη μετανάστευση δεν επιλύθηκε ποτέ. Οι λαϊκιστές του MAGA βλέπουν στο νομοσχέδιο την “ιστορικότερη προσπάθεια για ασφάλεια συνόρων και απελάσεις”, σύμφωνα με τον σύμβουλο του Ντόναλντ Τραμπ, Στίβεν Μίλερ, και για αυτό το λόγο θεωρούν ότι αξίζει, παρά τις οικονομικές του επιπτώσεις.
Αντίθετα, ο Μασκ και οι ομοϊδεάτες του στην τεχνολογική δεξιά — όπως οι Μαρκ Αντρέεσεν και Πίτερ Τιλ — ανησυχούν περισσότερο για το δημόσιο χρέος, το οποίο βλέπουν ως υπαρξιακή απειλή. Για εκείνους, κάθε δολάριο που ξοδεύεται για την εξυπηρέτηση του χρέους, είναι ένα δολάριο λιγότερο για επενδύσεις στην τεχνολογία που θα αλλάξει την Αμερική.
Η σύγκρουση των προτεραιοτήτων ήταν εμφανής από νωρίς. Ο Μίλερ δήλωσε ότι “δεν θα ζήσετε ποτέ μια μέρα στη ζωή σας όπου ένας φιλελεύθερος θα νοιάζεται τόσο πολύ για τη μετανάστευση και την εθνική κυριαρχία όσο για το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου”. Ο υποψήφιος αντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς προσπάθησε να γεφυρώσει το χάσμα, δηλώνοντας ότι η καινοτομία και ο περιορισμός της μετανάστευσης μπορούν να συνυπάρχουν. Αλλά έκανε λάθος. Η ρήξη μεταξύ Τραμπ και Μασκ δείχνει ότι το κίνημα MAGA δεν μπορεί να τα έχει όλα και θα πρέπει να διαλέξει.
Η αντίδραση της λαϊκιστικής δεξιάς ήταν αποκαλυπτική. Ο ακτιβιστής Τσάρλι Κερκ έγραψε: “Το χρέος είναι κακό. Η μεταναστευτική κρίση είναι εκατοντάδες φορές χειρότερη”. Ο ίδιος ο Μπάνον πρότεινε — ούτε λίγο ούτε πολύ — την απέλαση του Μασκ.
Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η τεχνολογική δεξιά σκοπεύει να απομακρυνθεί από τον Τραμπ, ενώ καμία άλλη σημαντική προσωπικότητα δεν έχει ακολουθήσει τον Μασκ. Ακόμα και αν ο Μασκ αποφασίσει να πολεμήσει πολιτικά τον Τραμπ ή να ιδρύσει δικό του κόμμα, πιθανόν να έχει περιορισμένη επιρροή. Ο Τζέι Ντι Βανς, πιθανός διάδοχος του Τραμπ, έχει ήδη φροντίσει να εξασφαλίσει ανεξάρτητους πόρους χρηματοδότησης από το 2022. Οι βραχυπρόθεσμες συνέπειες της σύγκρουσης Τραμπ-Μουσκ μένει να φανούν. Φήμες για ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ του Τραμπ και του Μασκ κυκλοφορούσαν την Παρασκευή (06/06) στην Ουάσινγκτον και ο Τραμπ έχει υποβαθμίσει δημόσια τη σημασία της αψιμαχίας.
Σε βάθος χρόνου, αυτή η σύγκρουση επιβεβαιώνει κάτι πιο ουσιαστικό: ότι ο περιορισμός της μετανάστευσης αποτελεί το απόλυτο τεστ αφοσίωσης στο κόμμα του Τραμπ. Η βασική διαχωριστική γραμμή μέσα στο κίνημα MAGA δεν αφορά την οικονομία ή την τεχνολογία, αλλά το αν η μετανάστευση είναι μέσο ή αυτοσκοπός. Ως εκ τούτου, η απομάκρυνση του Μασκ λειτουργεί ως προειδοποίηση για όποιον επιλέξει τη λάθος πλευρά.
ΠΗΓΗ: Politico, ERTnews
