Η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος παρουσίασε για το Α’ εξάμηνο του 2025 ένα ενισχυμένο χρηματοοικονομικό προφίλ, με κέρδη μετά φόρων ύψους €701 εκατ., σχεδόν αμετάβλητα σε ετήσια βάση. Πίσω, ωστόσο, από τα θετικά αποτελέσματα και την ομολογουμένως ενθαρρυντική κεφαλαιακή θέση, εντοπίζονται στρατηγικές προκλήσεις και λειτουργικά ζητήματα που χρήζουν προσοχής.
Επιτοκιακή πίεση και περιορισμοί στη διατήρηση των εσόδων
Τα καθαρά έσοδα από τόκους παρουσίασαν μείωση της τάξεως του 9%, αντανακλώντας την επίδραση της ταχείας αποκλιμάκωσης των επιτοκίων αναφοράς στην Ευρωζώνη. Η προσπάθεια του Ομίλου να αντισταθμίσει τη μείωση μέσω πιστωτικής επέκτασης και αντιστάθμισης καταθέσεων (hedging) είχε μερική επιτυχία, ωστόσο η τάση παραμένει αρνητική. Το καθαρό επιτοκιακό περιθώριο κινείται πλέον κάτω από τα 290 μ.β., γεγονός που εντείνει τις πιέσεις στην οργανική κερδοφορία.
Εμφανής εξάρτηση από μη επαναλαμβανόμενα έσοδα
Ο δημοσιευμένος δείκτης RoTE (Return on Tangible Equity) διαμορφώθηκε στο 17,5%, ωστόσο σε προσαρμοσμένη βάση – εξαιρώντας έκτακτα έσοδα – μειώνεται σε 16,3%. Το γεγονός αυτό φανερώνει την εξάρτηση της απόδοσης από μη επαναλαμβανόμενα χρηματοοικονομικά αποτελέσματα, κάτι που υποσκάπτει τη διατηρησιμότητα των επιδόσεων σε βάθος χρόνου.
Αυξανόμενο κόστος και προκλήσεις λειτουργικής αποδοτικότητας
Οι συνολικές λειτουργικές δαπάνες αυξήθηκαν κατά 7%, με τη δαπάνη προσωπικού να ενισχύεται κατά 8% λόγω νέων προσλήψεων και αποσβέσεων από επενδύσεις σε ψηφιακές υποδομές. Ο δείκτης κόστους προς έσοδα (CIR) ανήλθε σε 32,1% στο Β’ τρίμηνο, επιδεινώνοντας την εικόνα συγκριτικά με το 27,6% του αντίστοιχου τριμήνου του 2024. Η συγκράτηση του κόστους συνιστά κρίσιμο παράγοντα για την επιβίωση σε ένα περιβάλλον μειούμενων εσόδων από τόκους.
Ασθενής επίδοση στο εξωτερικό
Οι διεθνείς δραστηριότητες υποχώρησαν δραστικά, με τα κέρδη μετά φόρων να μειώνονται κατά 62%. Η απόφαση αποχώρησης από την αγορά της Αιγύπτου επιβαρύνει τη συνολική εικόνα, καθιστώντας τη διεθνή παρουσία της Τράπεζας λιγότερο ανθεκτική και εκτεθειμένη σε συγκυριακούς κινδύνους.
Ρευστότητα και καταθέσεις: θετική αλλά εύθραυστη ισορροπία
Η αύξηση των καταθέσεων κατά €1,2 δισ. παραμένει περιορισμένη σε σχέση με την αύξηση των χορηγήσεων. Αν και ο δείκτης δανείων προς καταθέσεις παραμένει στο 63%, η περαιτέρω πιστωτική επέκταση ενδέχεται να προκαλέσει ασυμμετρία, ειδικά αν η ροή καταθέσεων επιβραδυνθεί.
Ψηφιακός μετασχηματισμός και στρατηγικά στοιχήματα
Ο Όμιλος προωθεί την αναβάθμιση του Core Banking System με ορίζοντα ολοκλήρωσης το Α’ τρίμηνο του 2026, επενδύει σε τεχνητή νοημοσύνη και καινοτόμες πλατφόρμες όπως η UNIKO, ενώ διευρύνει τις embedded banking συνεργασίες. Αν και στρατηγικά ορθές, οι πρωτοβουλίες αυτές βρίσκονται ακόμη σε αρχικό στάδιο και δεν έχουν ακόμη ποσοτικοποιήσιμη συμβολή στα οικονομικά μεγέθη.
Συμπερασματικά
Η Εθνική Τράπεζα επιδεικνύει υψηλή ανθεκτικότητα και διατηρεί σημαντικά κεφαλαιακά αποθέματα, με τον δείκτη CET1 να ανέρχεται στο 18,9%. Ωστόσο, οι βασικές προκλήσεις που αναδύονται – μείωση επιτοκιακών εσόδων, διογκούμενο λειτουργικό κόστος, υποχώρηση διεθνών κερδών και ανάγκη για αύξηση οργανικών εσόδων – υποδεικνύουν ότι η σταθερότητα των επιδόσεων δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Η στρατηγική μετάβαση προς ένα πιο ψηφιοποιημένο και διαφοροποιημένο επιχειρηματικό μοντέλο θα αποτελέσει κρίσιμο τεστ για την πραγματική ανθεκτικότητα και μακροπρόθεσμη δυναμική της Τράπεζας.
