Ο γερμανικός τύπος για τις ζυμώσεις στην ΕΕ μετά τις ευρωεκλογές, το προσφυγικό και το ερώτημα εάν χρειάζεται υποχρεωτική ασφάλιση έναντι φυσικών καταστροφών.
Η οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt εκφράζει απαισιόδοξες προβλέψεις για την Ευρώπη. Τίτλος και υπότιτλος: “Το Trio Infernale. Ένας αδύναμος Μακρόν, ένας χλωμός Σολτς και μία Μελόνι που ξεχειλίζει δύναμη. Αυτό είναι το νέο πρόσωπο της Ευρώπης”. Για την απόφαση Μακρόν περί εκλογών στη Γαλλία, ο αρθρογράφος παρατηρεί: “Ίσως αποφανθούν κάποια μέρα οι ιστορικοί, τι μπορεί να ώθησε τον Γάλλο πρόεδρο σε μία τέτοια ενέργεια. Αν ένιωσε μία προσβολή για τον ναρκισσισμό του, διότι οι πολίτες δεν θέλησαν να τον ακολουθήσουν μαζικά στις ευρωεκλογές. Ή αν, όπως ισχυρίζεται ο Μακρόν, η απόφαση οφείλεται στην αίσθηση καθήκοντος ενός δημοκράτη που δεν μπορεί να υποκρίνεται πως τίποτα δεν συνέβη μετά από αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα. Σε κάθε περίπτωση, ο Μακρόν θα μπορούσε να περάσει στη γαλλική, αλλά και στην ευρωπαϊκή ιστορία ως μία τραγική φιγούρα”.
Με αφορμή την άρνηση του γερμανού καγκελάριου Σολτς να συζητήσει δημοσίως το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, η Handelsblatt υποστηρίζει ότι στην πολιτική αργκό του Βερολίνου υπάρχει ένα καινούριο ρήμα: “σολτσάρω”. Που σημαίνει προφανώς “δεν αντιδρώ, δεν επικοινωνώ”. Για τον καγκελάριο ο σχολιογράφος υποστηρίζει ότι “θα συνεχίσει να σολτσάρει όταν εγκατελείψει τη χώρα η τελευταία μεγάλη βιομηχανική επιχείρηση. Θα συνεχίσει να σολτσάρει και όταν η Ρωσία βάλει στο στόχαστρο και άλλες χώρες, μετά την Ουκρανία. Ή όταν ο Ντόναλντ Τραμπ θα έχει αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ”.
Και o αρθρογράφος καταλήγει: “Ο Μακρόν, η τραγική μορφή, ο Σολτς, η θλιμμένη μορφή, και η Μελόνι, η νέα φωτεινή μορφή – το νέο Trio Infernale της Ευρώπης είναι σε καλό δρόμο για να απολέσει ό,τι έχει απομείνει από τη δυναμική της ευρωπαϊκής ενοποίησης. (…) Σε όλα αυτά προστίθεται η οικονομική διάσταση του προβλήματος. Οι αντιευρωπαϊκές δυνάμεις ενισχύουν την επιρροή τους ειδικά στις χώρες εκείνες, που αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα χρέους. Στην πρώτη θέση βρίσκεται η Γαλλία με κρατικό χρέος 3,1 τρισεκατομμυρίων ευρώ, πριν ακόμη από την Ιταλία με 2,9 τρισ. ευρώ. Οι δύο χώρες μαζί αντιπροσωπεύουν το 46% του συνολικού χρέους της Ευρωζώνης”.
Ποιος πληρώνει για τις φυσικές καταστροφές;
Όλο και περισσότερες φυσικές καταστροφές πλήττουν τη Γερμανία, με αποτέλεσμα να εντείνεται η δημόσια συζήτηση για το ποιος οφείλει να πληρώσει για την αποκατάσταση των ζημιών. Το κράτος; Ή μήπως οι ίδιοι οι πολίτες μέσω μίας υποχρεωτικής ασφάλισης;
Σε σχόλιό της η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) υποστηρίζει ότι η πρώτη λύση δεν ενδείκνυται. “Τα θύματα των πλημμυρών και άλλων φυσικών καταστριφών αξίζουν τη συμπάθεια και τη συμπόνοια μας” αναφέρει ο αρθρογράφος. “Ωστόσο, δεν έχουν έννομη αξίωση να καλύπτει το σύνολο των φορολογουμένων τις ζημίες που υπέστησαν. Βασική αρχή στην κοινωνική οικονομία της αγοράς είναι ότι ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις συνέπειες των πράξεών του. Όποιος ζει ή χτίζει σε ειδυλλιακή θέση κοντά στο νερό ή στην πλαγιά του βουνού με θέα, αντιμετωπίζει τον κίνδυνο πλημμυρών ή κατολισθήσεων. Εάν τον απαλλάσσαμε από τον κίνδυνο, θα ήταν ωσάν να επιδοτούσαμε κιόλας τη διαμονή σε μία ωραία, αλλά επικίνδυνη τοποθεσία”.
Αλλά ούτε η υποχρεωτική ασφάλιση μπορεί να επιλύσει το πρόβλημα, υποστηρίζει η εφημερίδα της Φρανκφούρτης. Όπως γράφει, “σχεδόν το ήμισυ των ιδιοκτητών στη Γερμανία έχει ήδη μία τέτοια ασφάλιση σε εθελοντική βάση. Από τους υπόλοιπους οι περισσότεροι μάλλον δεν την θέλουν, διότι τα σπίτια τους δεν απειλούνται τόσο πολύ από τις πλημμύρες ή το χαλάζι. Περιπτώσεις υψηλού κινδύνου θεωρούν οι ασφαλιστικές εταιρείες μόνο το 1,5% των ακινήτων. Εάν υποχρεώσουμε και όλους τους υπόλοιπους να ασφαλιστούν, θα ήταν ωσάν να κοινωνικοποιούμε τους μεγάλους κινδύνους μεταξύ των ιδιοκτητών”.
“Τρίτες χώρες” για τους αιτούντες άσυλο;
Το “ιταλικό μοντέλο” που θέλει τους αιτούντες άσυλο να περιμένουν στην Αλβανία έως ότου κριθεί η αίτησή τους, βρίσκει μιμητές στη Γερμανία. Σε συνάντηση με τον καγκελάριο Σολτς, την Τετάρτη, πολλοί από τους πρωθυπουργούς των 16 ομόσπονδων κρατιδίων ζήτησαν ανάλογη λύση. “Τα ομοσπονδιακά κρατίδια απαιτούν πιο αυστηρή πολιτική ασύλου” είναι ο πρωτοσέλιδος τίτλος της Süddeutsche Zeitung. “Οι πρωθυπουργοί και οι πρόσφυγες: Μία εθνική οπτική γωνία αλλοιώνει την πραγματικότητα” είναι ο τίτλος στο σχόλιο της εφημερίδας Tagesspiegel. H Merkur του Μονάχου παρατηρεί ότι “υπάρχει κινητικότητα στη συζήτηση για το μεταναστευτικό, ενόψει εκλογών στα ανατολικογερμανικά κρατίδια και υπό την απειλή του θριάμβου ακραίων πολιτικών κινημάτων”.
Για την αποστολή αιτούντων άσυλο σε τρίτες χώρες, η εφημερίδα Frankfurter Rundschau παρατηρεί: “Μπορεί αυτό να είναι πράγματι ένα μοντέλο για τη Γερμανία και την Ευρώπη; Άδηλο παραμένει τι θα συμβεί με εκείνους, των οποίων απορρίπτεται η αίτηση ασύλου. Η Ρουάντα και η Αλβανία θα αντιμετωπίσουν τα ίδια προβλήματα που έχουν η Μ. Βρετανία, η Ιταλία ή η Γερμανία. Πολλές από τις χώρες προέλευσης αρνούνται να δεχθούν πίσω τους πολίτες τους. Σε άλλες χώρες πάλι υπάρχουν σοβαροί λόγοι για τους οποίους δεν μπορούν να επιστραφούν οι εκτοπισμένοι, καθώς απειλείται η ζωή τους και η σωματική τους ακεραιότητα”.
ΠΗΓΗ: Deutsche Welle