Από όλα τα πρόσωπα που καταγράφονται στις σημερινές αποκαλύψεις του Τάσου Τέλλογλου και της Ελίζας Τριανταφύλλου στο InsideStory για τους ανθρώπους που επιβεβαιωμένα παρακολουθούνταν και από την ΕΥΠ και με το παράνομο λογισμικό Predator, το μεγαλύτερο μυστήριο είναι αναμφίβολα ο ανώνυμος συνταξιούχος ταχυδρόμος στα Χανιά.
Δεν λέω, το ταχυδρομείο είναι μια κρίσιμη υποδομή κάθε χώρας. Αυτό χρησιμοποιούσε κι ο Unabomber για να αποστείλει τις βόμβες στα θύματα του άλλωστε. Ωστόσο, αν είναι να επεκταθεί στους ταχυδρόμους το θεάρεστο και σκόπιμα ασαφές έργο της «εθνικής ασφάλειας», θα περίμενε κανείς να στοχεύει τουλάχιστον στους εν ενεργεία και όχι σε αυτούς που έχουν αποχωρήσει από το επάγγελμα.
Βέβαια, όπως συμβαίνει συχνά στις μεγάλες, πλην εξόχως ελληνικές υποθέσεις, το κωμικό τείνει να επικαλύψει το τραγικό. Είμαστε στα δύο και πλέον χρόνια στα οποία η κυβέρνηση προσπαθεί γελοιωδώς να ισχυριστεί ότι η ΕΥΠ -που θυμίζω ότι έχει τεθεί υπό την άμεση δικαιοδοσία του πρωθυπουργικού γραφείου από την πρώτη ημέρα της κυβέρνησης Μητσοτάκη- ουδεμία σχέση έχει με το Predator και τις παρακολουθήσεις που έγιναν με αυτό.
Και ακόμα κι όταν έρχεται επιτέλους μια οριστική και τελεσίδικη απόδειξη ότι υπάρχουν τουλάχιστον (κρατήστε αυτή τη λέξη για λίγο) 27 πρόσωπα που παρακολουθούνταν και από την ΕΥΠ και με το Predator, οι αστειότητες είναι ικανές να κάνουν τον κόσμο να μην προσέξει τη χυδαία μεθόδευση για τη συγκάλυψη της υπόθεσης. Αν και για να είμαι δίκαιος, το πόρισμα των πραγματογνωμόνων ότι πρόκειται για “σύμπτωση” είναι τόσο προκλητικό που δεν πέρασε απαρατήρητο στα κοινωνικά δίκτυα.
Για να μην παρεξηγηθώ, είναι πράγματι και λίγο αστείο καταμεσής μιας προσπάθειας να πει η κυβέρνηση «δεν είδαμε, δεν ξέρουμε» να αποκαλύπτεται πως παρακολουθούνταν μια πρώην συνεργάτιδα της συζύγου του πρωθυπουργού, ένας ανώτατος εισαγγελέας επί 2(!) χρόνια, οι υπάλληλοι του Μεγάρου Μαξίμου, ένας συντηρητής έργων τέχνης επειδή συνομιλεί με ιερείς και φυσικά ο έρμος συνταξιούχος ταχυδρόμος, ένας Θεός ξέρει γιατί.
Το τραγικό όμως είναι η μεγάλη, διαχρονική εικόνα που δίνεται από το ρεπορτάζ των συναδέλφων. Για έξι μήνες μετά την εκκίνηση της δικαστικής έρευνας, η Εισαγγελία Πρωτοδικών, αλλά και η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών βρίσκουν συνεχώς εμπόδια στην έρευνα, η οποία ακολούθως, με τη διαταγή της ηγεσίας του Αρείου Πάγου, φεύγει από τα χέρια τους και περνάει στον Αντεισαγγελέα Αχιλλέα Ζήση.
Ο Αντεισαγγελέας έχει λοιπόν στα χέρια του μια μικρή κι ενδεικτική λίστα στόχων με Predator που έχει καταρτίσει η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ). Αντί να επιλέξει να τη διασταυρώσει με τα στοιχεία των τηλεφωνικών παρόχων ή της ΑΔΑΕ που θα έδιναν την πλήρη εικόνα επιμολύνσεων και παρακολουθήσεων από την ΕΥΠ, παραμένει αδρανής για εννιά ολόκληρους μήνες – μέχρι να “καθίσει” ο κουρνιαχτός άραγε;
Με γνώμονα τη μικρή και μαζεμένη λίστα που ωχριά μπροστά στην πραγματική διάσταση των υποκλοπών, διορίζει -ξανά: με καθυστέρηση εννιά μηνών- πραγματογνώμονες. Αντί για την καθ’ύλην αρμόδια ΑΔΑΕ, που άλλωστε έχει υποστεί ανηλεή πόλεμο από την κυβέρνηση στην προσπάθεια να εκπληρώσει τον θεσμικό της ρόλο, επιλέγει “έναν καθηγητή πανεπιστημίου με αντικείμενο τη ρομποτική/μηχανοτρονική και έναν Αστυνόμο Β’ με ειδίκευση στα εφαρμοσμένα πληροφοριακά συστήματα” (InsideStory). Και αντί να πάει στους παρόχους ή στα αρχεία της ΑΔΑΕ, διαλέγει να κάνει μια επίσκεψη στην ελεγχόμενη ΕΥΠ για να της ζητήσει να παραδώσει στοιχεία για τις παραγγελθείσες παρακολουθήσεις.
Ως κερασάκι στην τούρτα, οι εκλεκτοί του Αντεισαγγελέα πραγματογνώμονες βρίσκουν ότι από τους 87 στόχους που επιμολύνθηκαν με Predator σύμφωνα με τη λίστα της ΑΠΔΠΧ, για τους 27 είχαν παραγγελθεί και παρακολουθήσεις από την ΕΥΠ. Το συμπέρασμα των εκλεκτών του Αντεισαγγελέα πραγματογνωμόνων είναι ότι πρόκειται περί “σύμπτωσης”.
Πραγματικό τσίρκο, μόνο που δεν προκαλεί το γέλιο σε κανέναν.