Η επιστροφή στις συστημικές τράπεζες των “θεραπευμένων” δανείων από τους servicers αναδύεται ως μια πρόκληση παρόμοια που θα μπορούσε να ενθαρρύνει ένα εμπορικό πλαίσιο που, υπό συγκεκριμένες συνθήκες, να φτάσει ακόμη και τα 20 δισ. ευρώ.
Όπως παρατηρούν τραπεζικά, αλλά και στελέχη των εταιρειών διαχείρισης, αν και τα οφέλη από μία τέτοια εξέλιξη είναι πολλά και “ακουμπούν” τόσο τις τράπεζες, οι οποίες θα ενίσχυαν τα νούμερα της πιστωτικής επέκτασης, όσο και τους δανειολήπτες, που θα καθίσταντο εκ νέου bankable, εντούτοις ο φόβος επιστροφής σε έναν νέο κύκλο αθέτησης τρομάζει. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο λόγος που ο SSM επιμένει σε μία αυστηρή διαδικασία εποπτικού ελέγχου της ποιότητας των εν λόγω δανείων, μεταθέτοντας έτσι για το 2025 τις όποιες συναλλαγές.
Μόνο στην Intrum Hellas, η οποία, άλλωστε, αποτελεί τον μεγαλύτερο Όμιλο στη διαχείριση των “κόκκινων” δανείων, με έσοδα από προμήθειες της τάξεως του 1,5 δισ. ευρώ, εκ των οποίων το 1/7 στην Ελλάδα, τα “θεραπευμένα” δάνεια αντιστοιχούν σε περίπου 6 δισ. ευρώ. “Μερίδα αυτών παραμένουν στους ισολογισμούς των τραπεζών και άρα, δεν χρειάζεται ο… επαναπατρισμός τους. Κάποια, ωστόσο, έχουν πωληθεί σε funds είτε μέσω τιτλοποιήσεων είτε και απευθείας πωλήσεων και τα οποία θα μπορούσαν να επιστρέψουν υγιή στο τραπεζικό σύστημα”, αναφέρουν πηγές της εταιρείας διαχείρισης, υπογραμμίζοντας πως αυτά εξυπηρετούνται κανονικά για περισσότερο από τρία έτη.
Η τριετία συνεπών καταβολών, χωρίς καμία καθυστέρηση μεγαλύτερη των τριών μηνών, όπως άλλωστε και η μη εξαγορά από την ίδια τράπεζα των δανείων που η ίδια μεταβίβασε τα προηγούμενα χρόνια, είναι εκ των βασικών κριτηρίων που έχει θέσει η EBA, προκειμένου να δώσει το “πράσινο φως”. Ο κατάλογος, ωστόσο, είναι μακρύς, με συνέπεια να… κόβονται δάνεια, τα οποία, για παράδειγμα:
– Είναι balloon, δηλαδή, έχουν ρυθμιστεί με τέτοιο τρόπο, ώστε η οφειλή να έχει “σπάσει” σε δύο μέρη, μεταφέροντας στο μέλλον την αποπληρωμή του δεύτερου μισού ή έχουν ενταχθεί σε προγράμματα step up. Κι αυτό γιατί, με τον τρόπο αυτό θεωρείται πως υποκρύπτονται οι πραγματικές οικονομικές δυνατότητες των οφειλετών, με συνέπεια όταν τα δάνεια επιστρέψουν στο αρχικό καθεστώς να ενέχεται ο κίνδυνος αθέτησης.
– Οι οφειλέτες είναι μεγάλης ηλικίας, γεγονός που δεν εξασφαλίζει ένα σταθερό status αποπληρωμών τα επόμενα χρόνια.
– Ανήκουν σε κατηγορίες λιγότερο ελκυστικές για τις τράπεζες, όπως τα καταναλωτικά, ή είναι μικρότερης αξίας.
Οι “κόφτες” του επόπτη, που έχουν σαν συνέπεια μεγάλο μέρος του ρυθμισμένου χαρτοφυλακίου των τραπεζών να μην μπορεί να βρει τον δρόμο της επιστροφής στις τράπεζες, σχετίζονται με τον φόβο μετάδοσης του κόστους κινδύνου στα ενήμερα δάνεια. Στο θέμα, όπως έγραψε το Capital.gr, αναφέρθηκε και ο Chief Financial Officer της Τράπεζας Πειραιώς, κ. Θεόδωρος Γναρδέλλης, στο πλαίσιο webinar της Capital Link. “Σαφώς και οι τράπεζες επιθυμούν την επιστροφή των εν λόγω δανείων. Με την προϋπόθεση, βέβαια, να μην επηρεαστεί το κόστος κινδύνου. Δεν μπορούμε να επιστρέψουμε σε ένα κύκλο αθέτησης που θα θέσει ερωτήματα αναφορικά με την ποιότητα των κεφαλαίων των τραπεζών. Χρειάζεται να υπάρξουν αρκετά δεδομένα και στοιχεία για το ιστορικό πληρωμών”, ανέφερε χαρακτηριστικά.
Σημειώνεται πως το 2023 το κόστος πιστωτικού κινδύνου διαμορφώθηκε στις 76 μονάδες βάσης, έχοντας μειωθεί σημαντικά σε σχέση με το 2019 (132 μονάδες βάσης), επίδοση που συνεχίστηκε και το α’ τρίμηνο του 2024, με τους εγχώριους Ομίλους να εμφανίζουν, εκτός από μειωμένα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα και ελεγχόμενες νέες εισροές, και σημαντική μείωση του κόστους πιστωτικού κινδύνου.
Οι συναλλαγές των μη συστημικών τραπεζών
Οι παραπάνω περιορισμοί, πάντως, δεν ισχύουν στην περίπτωση των μη συστημικών τραπεζών, κάποιες από τις οποίες έχουν ήδη αποκτήσει “θεραπευμένα” -αν και μεμονωμένα- δάνεια, ενισχύοντας το ενήμερο χαρτοφυλάκιό τους.
Η πλέον ενεργή στο συγκεκριμένο σκέλος αποδεικνύεται η Optima Bank, τελευταίο απόκτημα της οποίας είναι μέρος του χαρτοφυλακίου Tethys. Ειδικότερα, η τράπεζα ήρθε σε συμφωνία με τo fund SMERC (SMERemediumCap) του Νίκου Καραμούζη για την εξαγορά τεσσάρων ξενοδοχειακών μονάδων σε Κρήτη, Σαντορίνη και Κω, συνολικού ύψους 10 εκατ. ευρώ. Υπενθυμίζεται πως το Tethys είχε βγει προς πώληση από την Intrum και περιελάμβανε ξενοδοχεία (σ.σ. 72 στον αριθμό, που αποτελούσαν ενέχυρα 69 εταιρειών του κλάδου, με δανειακά ανοίγματα πέριξ των 250 εκατ. ευρώ), τα οποία είχαν μεταβιβαστεί στο πλαίσιο των τιτλοποιήσεων Sunrise και Vega από την Τράπεζα Πειραιώς. Η ίδια τράπεζα είχε προηγουμένως ολοκληρώσει ακόμη δύο συναλλαγές με τη Cepal, συνολικού ύψους περίπου 50 εκατ. ευρώ.
Στον “χορό” της δευτερογενούς αγοράς μπήκαν και οι “πρωταγωνίστριες” των ημερών, Attica Bank και Παγκρήτια Τράπεζα, στις οποίες κατέληξαν ενήμερα δάνεια, ύψους 50 εκατ. ευρώ, που διαχειριζόταν η doValue. Πιο αναλυτικά, στην πρώτη μεταβιβάστηκε το δάνειο, ύψους 12 εκατ. ευρώ, της ΣΙΔΜΑ Μεταλλουργική και στη δεύτερη τα δάνεια της Alumil, ύψους 40 εκατ. ευρώ.