Απόλαυση, θεραπεία και τέχνη… Αυτό υποσχέθηκαν οι διοργανωτές του “Φεστιβάλ Αρωματοθεραπείας” στην πόλη Μπαλισικέρ και αυτό ακριβώς έλαβαν οι επισκέπτες. Επί τρεις μέρες μπορούσαν να δοκιμάσουν λιχουδιές από την περιοχή, να μάθουν περισσότερα για τη θεραπευτική δύναμη της φύσης και να διασκεδάσουν με συναυλίες τα βράδια. Το μόνο μελανό σημείο ήταν η ματαίωση της συναυλίας της διάσημης ποπ τραγουδίστριας Χαντέ Γιενέρ.
Ισλαμιστικές και εθνικιστικές ομάδες είχαν ξεσηκωθεί εναντίον της στο διαδίκτυο. Την χαρακτήριζαν ανήθικη, γιατί φοράει προκλητικά ρούχα στη σκηνή και γιατί υποστηρίζει την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ. Πριν από τη Γενέρ όμως είχαν ακυρωθεί οι εμφανίσεις πολλών άλλων καλλιτεχνών. Σύμφωνα με την πλατφόρμα SOZ του Παρατηρητηρίου για την Ελευθερία των Τεχνών, μόνο το πρώτο εξάμηνο φέτος, 27 καλλιτέχνες είχαν πέσει θύματα εκστρατειών συκοφάντησης, απειλών ή επιθέσεων και τουλάχιστον 14 εκδηλώσεις απαγορεύθηκαν. Επίσης, σύμφωνα πάντα με το SOZ, εκκρεμούν και 37 αγωγές κατά καλλιτεχνών.
Απαγορεύσεις υπήρχαν πάντα, αλλά τώρα διευρύνθηκαν
Οι γυναίκες καλλιτέχνες στοχοποιούνται συχνότερα από τους άνδρες συναδέλφους τους και επίσης οι ΛΟΑΤΚΙ καλλιτέχνες πέφτουν συχνότερα θύματα σκληρών εκστρατειών δυσφήμισης.
Οι απαγορεύσεις στην Τουρκία δεν είναι κάτι καινούργιο. Απλώς παλαιότερα είχαν στόχο Κούρδους καλλιτέχνες ή κουρδικές θεατρικές ομάδες. Εδώ και ένα χρόνο όμως ο κύκλος των καλλιτεχνών έχει διευρυνθεί πολύ. Συχνά ο τρόπος που οδηγεί σε μια ακύρωση είναι παρόμοιος. Πρώτον, εξαπολύεται μια εκστρατεία λάσπης εναντίον μιας εκδήλωσης ή ενός καλλιτέχνη από ισλαμιστικές ή εθνικιστικές ομάδες. Στη συνέχεια, ο καλλιτέχνης δυσφημίζεται και ακολουθούν καταγγελίες σχετικά με την κατανάλωση αλκοόλ, τις γυναίκες και τους άνδρες που διασκεδάζουν μαζί και δηλώσεις ότι τέτοιες εκδηλώσεις βλάπτουν την οικογένεια.
Η γκετοποίηση της Τουρκίας
Για τον Μπουρχάν Σεσέν, τραγουδιστή και πρόεδρο της ένωσης μουσικών Muyobir, οι απαγορεύσεις και οι ακυρώσεις είναι αυθαίρετες τιμωρίες της μουσικής σκηνής, η οποία ούτως ή άλλως υποφέρει από σοβαρή οικονομική κρίση μετά την πανδημία. Όπως λέει, πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι εργάζονται στη βιομηχανία των φεστιβάλ και όσοι ζητούν την απαγόρευσή τους θέτουν σε κίνδυνο το μέλλον αυτών των ανθρώπων.
Επισημαίνει ακόμα πως είναι αντιφατικό το γεγονός ότι από τη μία πλευρά ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν επιδιώκει την προσέγγιση με την ΕΕ, αλλά από την άλλη πλευρά φιλοκυβερνητικές ομάδες επιμένουν σε “καθαρές” μουσικές εκδηλώσεις. Ορισμένες ακραίες ομάδες μάλιστα απαιτούν ξεχωριστές θέσεις για γυναίκες και άνδρες
Τέλος και ο Κανγκίλ Ερνέκ, πολιτικός επιστήμονας από το Πανεπιστήμιο Μαλτεπέ, επικρίνει επίσης τις ακυρώσεις συναυλιών και εκδηλώσεων. Πιστεύει πως η απαγόρευση πολιτιστικών εκδηλώσεων θα μπορούσε να ενισχύσει την ήδη υπάρχουσα πολιτιστική γκετοποίηση της χώρας.