Οι ευρωεκλογές για τα κόμματα είναι πολύ κοντά. Πολύ περισσότερο από όσο τις σκέφτονται οι πολίτες. Και κυρίως τα αποτελέσματα τους. Οι δημοσκοπήσεις έχουν ήδη ξεκινήσει.
Και στη στρατηγική του κυβερνώντος κόμματος δεν έχει σημασία μόνο το δικό του ποσοστό, αλλά και πιο κόμμα θα ενισχυθεί περισσότερο και θα αποτελέσει όχι μόνο το νούμερο δύο αλλά και το νούμερο τρία.
Στην περίπτωση της ΝΔ, το ΚΚΕ αποτελεί μία από τις ανησυχίες της Πειραιώς.
Η δυναμική που αποκτά το ΚΚΕ και έχει αρχίσει να αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις έχουν αρχίσει να δημιουργούν στη ΝΔ το ερώτημα «και τι θα γίνει αν είναι αυτό το τρίτο κόμμα»;
Η προοπτική αυτή όπως όλα δείχνουν έχει αρχίσει να απασχολεί το κόμμα της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Και να μην τους είναι ευχάριστη.
Ακόμα και αν οι ευρωεκλογές χαρακτηρίζονται «χαλαρή ψήφος».
Ο χαρακτήρας της αντιπολίτευσης
Η ενίσχυση ενός πόλου αντιπολίτευσης από τα αριστερά με προοδευτικό πρόσημο, που θα είναι στους δρόμους και θα βρίσκεται σε διαρκή σε τροχιά μετωπικής σύγκρουσης με την κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και το πλέον «ιδανικό».
Η ενδυνάμωση του ΚΚΕ για το σύστημα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαφώς πιο ενοχλητική ακόμα και από την ενίσχυση ενός ακροδεξιού πόλου, ο οποίος δεν μπορεί να μπει μπροστά σε διεκδικήσεις και σίγουρα δεν μπορεί να αντιπαλέψει την κυβερνητική πολιτική.
Ανδρουλάκης και Κασσελάκης για το σύστημα «πρέπει» να κρατήσουν τις θέσεις του δεύτερου και τρίτου κόμματος στις εκλογές, αφήνοντας το ΚΚΕ πιο πίσω ώστε να μην καταγράψει μία σημαντική αναβάθμιση στα εκλογικά αποτελέσματα.
Ωστόσο ζητήματα όπως η ακρίβεια, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, η υγεία, οι αγρότες, ακόμα και τα εθνικά θέματα, το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, είναι ακριβώς αυτά για τα οποία το ΚΚΕ διαβεβαιώνει ότι θα συνεχίσει να κατεβάζει τον κόσμο στους δρόμους και να διεκδικεί.
Οι αντίπαλοι
Στους μεγάλους αντιπάλους του ΚΚΕ είναι η αποχή και ο «κανένας».
Η δυσπιστία των πολιτών στο πολιτικό σύστημα και η καλλιέργεια του κλίματος «όλοι ίδιοι είναι», επηρεάζει και ψήφους που θα κατευθύνονταν στο ΚΚΕ, έστω και ως διάθεση να καταγραφεί μία αντίδραση.
Αφού είναι δεδομένο ότι η αποχή ευνοεί σαφώς το πρώτο κόμμα, όπως αποδείχθηκε και στις εθνικές εκλογές.
Στον Περισσό έχουν χαρτογραφήσει τις μάχες που πρέπει να δοθούν το επόμενο διάστημα και το στοίχημα είναι να μην χαθεί η ψήφος στη θάλασσα της απαξίωσης της πολιτικής.